LUTS: de vraag achter de vraag

Lammers et al. deden een semi-gestructureerd interview met 18 mannen die voor de eerste keer de huisarts bezochten vanwege LUTS-klachten. De leeftijd van de mannen varieerde van 52 tot 80 jaar. Vragen die gesteld werden gingen over de aanleiding van het consult, redenen waarom het consult niet eerder had plaatsgevonden, de invloed van de partner, peers en de media op de beslissing om de huisarts te bezoeken en verwachtingen over de oorzaak en de behandeling van de klachten.

Meestal lag een onderliggend verzoek om prostaatkanker uit te sluiten aan de basis van het consult, vaak opgeroepen door een recent geval van prostaatkanker in de naaste omgeving. De mannen gaven minder vaak aan dat ze vanwege informatie uit de lekenpers een afspraak hadden gemaakt. Toename in de frequentie van de mictiedrang, vaak met ook een toename van het aantal nachtelijke micties, waren de hinderlijkste klachten en een belangrijke reden om doktersadvies te vragen. Bijna alle patiënten hadden een zeer beperkte kennis van de oorzaak van de klachten en behandelmogelijkheden. Vaak brachten ze de klachten in verband met prostaatkanker en de meeste mannen wilden verder onderzoek inclusief PSA, ondanks uitgebreide informatie van de huisarts over de pro’s en contra’s van verder onderzoek.

Oudere mannen nemen mictieklachten vaak voor lief en brengen deze in verband met het ouder worden. Pas als ze in de naaste omgeving geconfronteerd worden met prostaatkanker of de klachten dermate hinderlijk worden en het functioneren beïnvloeden, maken ze een afspraak met de huisarts. Meestal is dus de vraag achter de vraag behoefte aan geruststelling. Helaas heeft vroegdiagnostiek van prostaatkanker nog geen invloed op de prognose van deze aandoening. Deze boodschap lijkt bij deze 18 mannen nog niet helemaal te zijn overgekomen. Angst blijft een slechte raadgever.

Bèr Pleumeekers