Het dagelijks werk van de Nederlandse huisartsen lijkt in veel opzichten op dat van de Engelse. Werktijden, inkomsten en tijd besteed aan patiënten zijn grotendeels vergelijkbaar. Het huisartsenvak is in Nederland onverminderd populair - hier vechten 1250 jonge artsen om 750 opleidingsplaatsen -, terwijl in 2014 in Engeland 451 opleidingsplaatsen ondanks herhaalde oproepen vacant bleven. De Utrechtse hoogleraar Huisartsengeneeskunde Roger Damoiseaux en de Glasgowse huisarts en BMJ-columniste Margaret McCartneygaan gingen in onderling gesprek op zoek naar de achtergronden van dit verschil in populariteit.
Damoiseaux wijst op de sterke positie van de Nederlandse huisarts in de gezondheidszorg, waarbij de belangen richting overheid worden behartigd door de LHV. In Engeland is een eigen bond van huisartsen afwezig en kan men alleen lid worden van de British Medical Association die belangen van alle artsen behartigt.
Een tweede verschil betreft het feit dat de Nederlandse huisartsen over eigen richtlijnen in de vorm van NHG-standaarden beschikken die betrekking hebben op eerstelijns patiёnten. In Engeland zijn er alleen door NICE geproduceerde richtlijnen die van bovenaf worden opgelegd en die doorgaans geen betrekking hebben op patiënten met nog weinig gedifferentieerde symptomen. Volgens McCartney is dit symptomatisch voor de wijze waarop de Engelse eerste lijn zichzelf ziet en door anderen gezien wordt: niet in staat zelf onderzoek te doen en zelf te bepalen wat goede zorg en minder goede zorg is.
Andere verschillen betreffen de denigrerende wijze waarop op een deel van de Engelse medische faculteiten over de huisartsengeneeskunde wordt gesproken en de dalende salarissen van Engelse huisartsen de afgelopen jaren; in Nederland zijn beide fenomenen afwezig. Betekenisvol is ook de opstand van Nederlandse huisartsen tegen de uit de klauwen gelopen registratie- en verantwoordingslast blijkend uit het manifest ‘Het roer moet om’ , terwijl Engelse artsen gefrustreerd zijn door het QualityandOutcomes Framework.
Internationaal gezien heeft de Nederlandse huisarts het dus helemaal zo slecht nog niet.
Arie S. Why are Dutch GPs so much happier? BMJ 2015;351:h6870.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
