Recent zijn de NHG-telefoonkaarten aangepast aan gebruik op centrale huisartsenposten (CHP's). Het stellen van een diagnose is verlaten ten gunste van triage. Triage impliceert uitdrukkelijk níet het stellen van een diagnose. Deze twee vormen van uitvragen stellen aparte eisen aan aard en volgorde van de vragen en het is dus maar de vraag of dat in één kaart kan. Een tweede dilemma is het compromis tussen gebruik van de kaarten op huisartsenposten en bij de praktijkvoering binnen kantoortijden. Overdag met eigen patiënten is het focus gericht op de zwarte raven: de patiënt heeft veelal een onschuldige aandoening tot er aanwijzingen zijn voor het tegendeel. In de diensten is het ziekteaanbod van geheel andere, ernstiger aard, en gaat het om onbekende patiënten. Dan is het belangrijk om geen witte raven over het hoofd te zien: de aandacht dient vooral gericht te zijn op symptomen en symptoomcom- plexen die kunnen wijzen op aandoeningen die – wanneer niet tijdig onderkend en behandeld – schade aan de gezondheid van de patiënt kunnen toebrengen. Volgens mij vallen deze twee benaderingen niet in één algoritme onder te brengen en had het NHG beter twee categorieën kaarten kunnen uitbrengen. In elk geval is er nu werkbaar materiaal; tijd en ervaring zullen de waarde ervan bewijzen. Rob Jamin
Antwoord
De NHG-Telefoonwijzer is een nieuw kwaliteitsinstrument met richtlijnen voor triage en advies. Dat is wezenlijk anders dan een aanpassing van de oude telefoonkaart. De triagevragen in de NHG-Telefoonwijzer zijn gericht op de toestand van de patiënt (is er levensgevaar?) en de oorzaak. De assistente bepaalt hoe snel de huisarts de patiënt ziet en bij eenvoudige klachten of het oordeel van de huisarts nodig is. Ergo: bij de ene klacht (buikpijn) zijn de vragen sterk gericht op triage, bij de andere (luis) op het geven van advies. Soms zal het een mix van beide zijn. Voor triage is het verschil tussen de voorafkans overdag of tijdens de ANW-dienst niet van belang. Een goede assistente laat zich bij triage mede leiden door contextuele factoren als hulpvraag, algemene alarmsignalen, specifieke kennis over de patiënt. Voor een goede interpretatie van de klacht, het vaststellen van de hulpvraag en de triage is meer nodig dan de NHG-Telefoonwijzer. Opleiding en scholing zijn een conditio sine qua non. Met de tijd zal blijken of er aanpassingen nodig zijn. Daarvoor zal het NHG een feedbacksysteem opzetten. Roeland Drijver, NHG
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
