Ouders overschatten vaak koorts bij hun kinderen

In een Brits cross-sectioneel onderzoek naar de betrouwbaarheid van diverse thermometers selecteerden onderzoekers een groep van 399 kinderen. Het betrof acuut zieke kinderen van 0 tot 5 jaar oud, in 2017-2018 gezien in de dagpraktijk of de spoedpost. De gemiddelde leeftijd was 20 maanden (range 10-41 maanden), 51% was een jongen.  

Wel of geen koorts 

Ouders van 119 van de 399 (30%) kinderen meenden dat hun kind koorts had: 57% vond hun kind warm bij aanraken, 35% had de temperatuur gemeten en 8% had beide gedaan. Bij presentatie hadden 30 kinderen (8%) daadwerkelijk koorts gemeten als 38,0 Co of hoger met een elektronische oor- of okselthermometer. Minder dan 1% van kinderen die volgens ouders koortsvrij waren, had wel koorts. 

Concluderend lijkt het oordeel over koorts van ouders een matig positief voorspellende waarde te hebben: 24% van de kinderen van wie de ouders inschatten dat hun kind koorts had, had ook koorts bij presentatie (95%-BI 16 tot 32). De negatief voorspellende waarde was beduidend beter: 99% (95%-BI 97 tot 100).  

Mitsen en maren 

Er zitten forse beperkingen aan dit onderzoek. Zo wordt geen onderscheid gemaakt tussen ‘warm aanvoelen’ en temperatuurmeting door ouders. Bovendien verhoudt de referentiestandaard (oor- of okseltemperatuurmeting) zich matig tot de gouden standaard (rectale meting). Ook had 34% van de kinderen in de 6 uur voor presentatie een middel gekregen tegen koorts. Hierdoor kon eventuele koorts al gezakt zijn tijdens de meting in de praktijk. 

Wel strookt dit onderzoek met eerdere literatuur en waarschijnlijk ook met ons klinische vermoeden: een door ouders gerapporteerd beloop zonder koorts is betrouwbaarder dan een (niet-geobjectiveerd) beloop waarbij ouders wel koorts vermoeden.