Patiënten met slokdarm- en maagkanker eerder verwijzen

In dit retrospectieve cohortonderzoek met ongeveer 640.000 patiënten, gekoppeld aan de Nederlandse Kankerregistratie, werden 312 patiënten met slokdarm- en maagkanker opgenomen die zich bij de huisarts presenteerden. Het onderzoek betrof de periode van 2010 tot 2015. De onderzoekers bepaalden vier diagnostische intervallen: 1. patiëntinterval: duur tot het eerste consult bij de huisarts; 2. eerstelijnsinterval: duur tot verwijzing naar het ziekenhuis; 3. tweedelijnsinterval: duur tot het eerste consult bij de specialist en 4: diagnose-interval: duur tot de uiteindelijke diagnose. Onder patiënten met slokdarm- en maagkanker was de mediane duur als volgt: patiëntinterval 29 dagen (interkwartielinterval(IQI) 15 tot 73); eerstelijnszorginterval 12 dagen (IQI 1 tot 43); secundair zorginterval 13 dagen (IQI 6 tot 29) en diagnostisch interval 31 dagen (IQI 11 tot 74). De duur van het patiëntinterval was vergelijkbaar voor patiënten met en zonder alarmsymptomen. De afwezigheid van specifieke alarmsymptomen voor kanker werd geassocieerd met ‘lange duur’ van het eerstelijnszorginterval en het secundair zorginterval: relatief risico 5,0 (95%-BI 2,7 tot 9,1) en 2,1 (95%-BI 1,3 tot 3,7). 

Eerder verscheen van dezelfde onderzoeksgroep in H&W een onderzoek met dezelfde vraag, en ook dezelfde conclusie, over patiënten met coloncarcinoom. Het blijft voor huisartsen een uitdaging om deze groep patiënten op tijd te verwijzen, al maken patiënt delay, onduidelijk klinische presentatie en wachttijden in de tweede lijn de oplossing niet eenvoudig. Bij deze vorm van kanker zit de meeste vertraging echter in het patiëntinterval. Thuisarts.nl bespreekt in enkele patiëntenbrieven welke alarmsymptomen belangrijk zijn. Dat is een goed begin om patiënten bewuster te maken van de risico’s.