Spiegelbijeenkomsten voor kwetsbare patiënten

De centrale vraag hierbij is: hoe ervaart de patiënt de gegeven zorg? Tijdens een spiegelbijeenkomst zitten de patiënten met een moderator in een centrale kring, de betrokken hulpverleners zitten buiten deze kring en luisteren alleen. Door deze methode worden hulpverleners, waaronder huisartsen, bewuster gemaakt van het patiëntenperspectief.

In mixed-methods onderzoek laten Grol et al. zien hoe een dergelijke vorm van patiënteninspraak kan worden geïmplementeerd en wat de impact daarvan is. De onderzoekers hielden vier spiegelbijeenkomsten van 1,5 uur, met in totaal 44 kwetsbare, oudere patiënten. Daarbij waren 23 (van de 44) professionals uit vier eerstelijnsteams aanwezig. Zoals verwacht bleek het organiseren van dergelijke bijeenkomsten lastig, maar uit de interviews met de deelnemende patiënten bleek dat zij blij waren dat zij deze mogelijkheid hadden kregen. De deelnemende teams schatten de waarde van deze bijeenkomsten hoger in dan die van bijvoorbeeld patiëntenenquêtes en interviews. Het was voor de hulpverleners opvallend om te horen hoe weinig inzicht de kwetsbare patiënten bleken te hebben in hun eigen zorgproces: alsof ze vreemden van elkaar waren. Een impactanalyse gaf vier verbetergebieden voor de zorg aan: behandeldoelen opstellen samen met de patiënt, betere communicatie met de patiënt, betere samenwerking met mantelzorgers en andere hulpverleners, en tot slot meer duidelijkheid over de rollen van de verschillende teamleden en wat patiënten van de diverse teamleden kunnen verwachten.

Gestructureerde spiegelbijeenkomsten lijken een relatief eenvoudige en veelbelovende methode om te achterhalen hoe kwetsbare, oudere patiënten de zorg ervaren en om de zorg voor deze groep te verbeteren.