Psychische problemen bij kinderen in de eerste lijn

Psychische problemen bij kinderen komen relatief vaak voor (10 tot 20%) en deze hebben vaak langdurig effect.12 Zo is bekend dat kinderen met psychische problemen een twee- tot zesmaal verhoogde kans hebben op een DSM-diagnose op latere leeftijd en dat ze het minder goed doen op school en op de arbeidsmarkt.34 Gelukkig kunnen een tijdige herkenning en begeleiding deze langdurige gevolgen verminderen.5 Maar hoewel kinderen regelmatig door een eerstelijns professional worden gezien, wordt bijna de helft van de kinderen met psychische problemen niet herkend.12

Huisartsen en jeugdartsen hebben een centrale rol in de zorg voor de Nederlandse jeugd.6 De huisarts en de jeugdarts hebben ieder hun eigen taak en beschikken over elkaar aanvullende informatie over het kind en het gezin.6 Deze elkaar aanvullende informatie kan de herkenning van psychische problemen ten goede komen. Uit recent onderzoek blijkt echter dat de samenwerking tussen huisarts en jeugdarts niet optimaal is en dat zij relevante informatie niet op een gestructureerde wijze uitwisselen.67

Het doel van het Leidse onderzoek is om een model op te stellen dat het risico op het ontwikkelen van psychische problemen bij kinderen in het aankomende jaar voorspelt. De onderzoekers bekijken of beschikbare informatie uit het huisartsendossier zoals karakteristieken van kind (leeftijd, geslacht, comorbiditeit), familie (familieanamnese, scheiding) en zorggebruik (aantal contacten) voorspellende kenmerken zijn voor psychische problemen. Vervolgens gaan ze na of het koppelen van relevante informatie van de jeugdgezondheidszorg, zoals informatie over schoolprestaties en uitkomsten van psychosociale screeningsinstrumenten, meerwaarde heeft. Het onderzoek loopt tot eind 2021. De eerste resultaten worden verwacht in 2018.