Uit onderzoek van eigen bodem blijkt dat bij patiënten met perifeer arterieel vaatlijden (PAV) niet de ernst van de PAV maar wel de aanwezigheid van een type-D-persoonlijkheid de kwaliteit van leven vermindert en de mate van stress verhoogt. Iemand met een type-D-persoonlijkheid is sociaal geremd en heeft vaker dan normaal negatieve emoties. Het was al lang duidelijk dat PAV een negatief effect heeft op stress en de kwaliteit van leven. Onduidelijk was nog of een type-D-persoonlijkheid ook onafhankelijk van PAV leidt tot een vermindering in de kwaliteit van leven. In een dwarsdoorsnedeonderzoek includeerde men 150 patiënten met PAV uit een groep patiënten die door de huisarts verwezen waren met claudicatioklachten, en 150 gezonde controlepatiënten. De onderzoekers onderzochten de hoeveelheid stress, de kwaliteit van leven en de eventuele type-D-persoonlijkheid met behulp van goed gevalideerde scorelijsten. Onafhankelijk van PAV vermindert bij een type-D-persoonlijkheid de kwaliteit van leven (OR 7,35; 95%-BI 3,39-15,96) significant en verhoogt het de hoeveelheid stress (OR 6,45; 95%-BI 3,42-12,18). De invloed op de kwaliteit van leven door PAV is echter wel groter (OR 15,84; 95%-BI 7,33-34,23). De ernst van het PAV blijkt niet van invloed op de kwaliteit van leven en de hoeveelheid stress. De auteurs bepleiten hoe belangrijk het is om de persoonlijkheidstypering te bepalen bij onderzoek naar PAV-patiënten. Het lijkt immers een verstorende variabele te kunnen zijn, net als leeftijd en geslacht. Nader onderzoek moet uitwijzen of het in de toekomst gemeengoed moet worden om bij andere aandoeningen ook de persoonlijkheidskenmerken te bepalen. Ik zie niet waarom de gerapporteerde resultaten alleen voor PAV-patiënten zouden gelden. (MvdW)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
