Trombose voorkomen in de zwangerschap

Het gaat om een internationaal onderzoek van het Radboudumc, uitgevoerd in 9 westerse landen. Er werden 1100 zwangere vrouwen (> 18 jaar, AD < 14 weken) geïncludeerd met een verhoogd risico op trombose vanwege een eerder bevestigde veneuze trombo-embolie. Zij werden gerandomiseerd tussen 2 verschillende doseringen preventief laagmoleculairgewichtheparine (LMWH): intermediair op basis van gewicht of een vaste lage dosis.  

Welke dosis? 

Tot 6 weken na de bevalling was er geen verschil in voorkomen van een trombose bij de intermediaire dosering (2%) en de lage dosering (3%) (RR 0,69; 95%-BI 0,32 tot 1,47; p = 0,33). Complicaties, zoals een grote bloeding, traden in beide groepen bij 4% van de vrouwen op (RR 1,16;95%-BI 0,65 tot 2,09; p = 0,63). Een longembolie kwam wel significant minder vaak voor bij de hogere dosering: n = 1 versus n = 9 (RR 0,11; 95%-BI 0,01 tot 0,87). Desondanks bevelen de auteurs een lage dosis tijdens de zwangerschap aan. In het kraambed is een hogere dosering wel nodig.  

Voor wie? 

Profylaxe is geïndiceerd bij vrouwen met een eenmalig trombotisch event, uitgelokt door de pil, zwangerschap, kraamperiode of zonder uitlokkende factor. Ook vrouwen met een recidiverende veneuze trombo-embolie of een stollingsstoornis in combinatie met een positieve familieanamnese komen in aanmerking.   

Contact met verloskundige 

In onze NHG-Standaard staat beschreven dat de kans op een diepveneuze trombose tijdens de zwangerschap en kraamperiode 0,7 per 1000 is. De kans op een longembolie is 0,2 per 1000. Bij de vrouwen met een verhoogd risico liggen deze getallen tussen de 2 en 10%. Trombose met longembolie is één van de belangrijkste oorzaken van maternale sterfte in de westerse wereld. Deze studie onderstreept het belang van opsporing en profylaxe bij deze risicogroep. Adequate gegevensuitwisseling naar de verloskundige is hierbij van belang.