Vrouwelijke huisartsgeneeskunde

Op 28 september hield Betty Meyboom-de Jong haar afscheidscollege in Groningen. Bij haar benoeming in 1991 was zij de eerste vrouwelijke hoogleraar huisartsgeneeskunde in Nederland. Voor de meeste toehoorders kwam het thema van haar afscheidscollege niet uit de lucht vallen: de emancipatie van de (huisarts)geneeskunde. Beginnend bij Aletta Jacobs, die als eerste vrouw met speciale toestemming van de minister van Onderwijs in 1871 werd toegelaten aan de Groningse Universiteit, schetste zij de deelname aan en de betekenis van vrouwen voor de geneeskunde. Duidelijk is dat de perspectieven voor vrouwen in hogere posities nog steeds niet rooskleurig zijn. De belemmerende factoren zijn bekend: onvoldoende mogelijkheden om carrière en zorgtaken te combineren, het ontbreken van rolmodellen voor vrouwen en het old boys network, maar de oplossingen zijn minder duidelijk. Meyboom heeft een grote rol gespeeld bij de totstandkoming van het rapport De arts van straks, waarin het medisch opleidingscontinuüm wordt beschreven. Als we de aanbevelingen uit dat rapport uitvoeren, hebben we straks niet alleen een betere en efficiëntere aansluiting tussen basis- en vervolgopleidingen, maar neemt ook de kans toe dat dokters op flexibele wijze hun carrière kunnen plannen. Meyboom besloot haar afscheidsrede met de opmerking dat ze een oratio pro domo leek te houden. Dat klinkt of het eigenlijk niet mag, maar in dit geval is het volkomen terecht. Zij heeft zich altijd met veel verve ingezet voor de positie van de vrouw, en in het licht van de dreigende tekorten in de zorg is het gegeven dat het vrouwelijk kapitaal niet benut wordt, volstrekt absurd. (HvdH)