Wachten op de dokter

Huisartsen krijgen regelmatig gemopper te horen van hun patiënten als die een paar dagen moesten wachten voordat ze een afspraak kregen. Dat is vervelend, maar het kan erger. In Canada behoren de wachttijden van huisartsen tot de langste in de westerse wereld, onder andere door het lage gemiddelde aantal huisartsen per capita. Een huisarts in Halifax met een duopraktijk van 4000 patiënten maakte het wel wat bont; de wachttijd voor een afspraak bij hem liep op tot 6 weken. Het betekende dat bijna iedereen met een ‘lijstje’ klachten kwam, opgespaard over de laatste 6 weken, met het gevolg dat consulten erg lang duurden en de wachttijd in de spreekkamer opliep. De tevredenheid van patiënten was natuurlijk ver te zoeken, voor het personeel en de huisarts zelf verhoogde deze situatie het werkplezier ook niet. Om de situatie te doorbreken koos de huisarts voor een ommezwaai, van consulten volgens afspraak naar een ‘open access’ systeem, waar patiënten dezelfde dag nog een afspraak krijgen. Er bleven ongeveer 5 plekken per dag gereserveerd voor patiënten met chronische aandoeningen, maar verder ging de agenda open. In 6 weken tijd, de ‘boot camp’ periode, werkte de huisarts alle nog openstaande afspraken weg en zag tegelijkertijd alle patiënten die op de dag zelf belden, wat resulteerde in ongeveer 60 consulten per dag. Na deze periode ging het echter stukken beter; patiënten waren veel meer tevreden, het aantal ‘lijstjes’ nam erg af en ook de dokter zat beter in haar vel. In Canada wordt nu gekeken of deze methode in meer praktijken kan worden toegepast. Soms is het goed om even over de schutting te kijken, zo slecht doen huisartsen in Nederland het niet. (HvW)