Het is een fraai uitgevoerd zakboekje in een handzaam formaat. Maar om in 368 pagina’s in 18 talen een goede doorsnede van de medische anamnese te maken, is wel erg ambitieus. Het is zo iets van ‘Wat en hoe zeg ik het in het...’ Het handige boekje voor in het buitenland, maar ook daar geldt dat wat je nodig hebt, er vaak net niet in staat. Bovendien vind ik het niet handig om ook Duits, Frans en Engels als vertalingen op te nemen. Het zijn talen die artsen toch vaak redelijk spreken en ook patiënten uit Frankrijk en Duitsland spreken natuurlijk vaak wat Engels. Het stukje met persoonlijke en administratieve gegevens is aardig. Maar in het hoofdstuk over klachten en diagnoses is al weer een samenvoeging van twee belangrijke aspecten of fasen uit het consult ‘de klacht’ en ‘de diagnose’. Goed, het staat allemaal alfabetisch vermeld, maar met nog net geen 120 termen is het toch niet erg volledig te noemen. Het gaat bovendien voorbij aan het gegeven dat niet alleen de vertaling belangrijk is, maar ook de gevoelswaarde en interpretatie ervan. Dat laatste is vaak cultureel bepaald en verschilt dus voor de verschillende (18) taalgroepen. Daarna volgen wat eenvoudige instructies aan de patiënt, die niet allemaal even logisch gekozen lijken te zijn. Misschien komt dat omdat het een vertaling uit het Duits is!! Lynn Payer wees al op de interessante verschillen in medische cultuur tussen westerse landen. De keuze van de adviezen komt in ieder geval niet ‘Nederlands’ over. Ook de keuze van termen bij een ‘aantal maatregelen door de arts’ is wat vreemd. Communicatie is meer dan het aanwijzen van woorden en letterlijk vertalen van kreten. Bovendien moeten we niet vergeten dat veel mensen uit (de lagere klassen) van niet-westerse landen soms slecht of helemaal niet lezen. Het zijn meer culturen van het gesproken dan van het geschreven woord. Kortom, een leuk uitgevoerd boekje, maar het nut ervan vind ik twijfelachtig. Hans Harmsen
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
