Monika Hollander

Cardiometabole ziekten (CMZ), zoals hart- en vaatziekten en diabetes mellitus type 2, zijn wereldwijd doodsoorzaak nummer 1. Mede door een vergrijzende bevolking vormen ze een nog altijd groeiende ziektelast en veroorzaken ze een enorme druk op de zorgkosten. In de huisartsenpraktijk is de zorg voor patiënten met reeds bestaande CMZ onomstreden, maar er is nog geen eenduidig beleid over vroege opsporing van patiënten met een verhoogd risico op CMZ. Al jarenlang is er discussie over óf, hoe en waar we selectieve cardiometabole preventie het best kunnen vormgeven.

Om stille en niet-herkende hartinfarcten te voorkomen, pleiten sommige collega’s ervoor laagdrempelig ecg’s te verrichten bij patiënten die plotseling atypische klachten hebben. Daarop valt echter wel wat af te dingen. Er is geen bewijs dat deze aanpak werkt en er valt ook nog geen uitspraak over te doen, omdat diverse gegevens onbekend zijn. Screening is evenmin de oplossing, omdat de mogelijke voordelen niet opwegen tegen de nadelen. De richtlijnen bevelen ecg-screening dan ook niet aan. Daarnaast zijn er praktische bezwaren: hoe selecteer je de hoogrisicopatiënten uit de vele patiënten met atypische klachten?