ICS bij matig ernstige pseudokroep: tijd voor onderzoek?

De NHG-Standaard Acuut hoesten (2003) beveelt eenmalige toediening van corticosteroïden aan bij matig ernstige pseudokroep. De keuze zou gaan tussen orale of intramusculaire toediening van dexametason (0,15 mg/kg) of inhalatie van 2 mg budesonide per jetvernevelaar, dan wel 5 tot 10 pufjes corticosteroïd per dosisaërosol met voorzetkamer. Volgens een gedetailleerd literatuuronderzoek van Lenny et al. over medicatie voor luchtwegaandoeningen bij kinderen zijn corticosteroïden effectief bij pseudokroep. Dit blijkt uit een korter verblijf op de EHBO, minder ziekenhuisopnames en minder herhaalcontacten. Zowel de orale als de intramusculaire toedieningsweg voor corticosteroïden bij pseudokroep is beter of even goed als die via inhalatie. Volgens één onderzoek is dexametason mogelijk meer werkzaam dan prednisolon. Er zijn geen onderzoeken gedaan naar het verschil in effect tussen eenmaal en meerdere malen toedienen van corticosteroïden. De werkingssnelheid van corticosteroïden bij pseudokroep is groot. Hieruit kun je opmaken dat corticosteroïden werken via vasoconstrictie in de mucosa van de luchtwegen. Toevoeging van budesonide per inhalatie aan dexametason per os tijdens opname in het ziekenhuis had volgens 1 onderzoek geen meerwaarde. Bij kinderen die waren opgenomen met matig ernstige pseudokroep (n = 66) was verneveld budesonide even effectief als adrenaline. De meeste gevallen van pseudokroep die onder de aandacht van de huisarts komen, hebben een niet-ernstig beloop en behoeven opname noch medicamenteuze behandeling. Bij meer ernstige gevallen is orale of intramusculaire toediening van corticosteroïden de aangewezen behandeling. Op basis van de huidige kennis kan de behandeling van de minder ernstige gevallen van pseudokroep met ICS rationeel zijn. De huisartsenpost is de aangewezen plek voor placebogecontroleerd onderzoek naar de behandeling van matig ernstige pseudokroep met ICS. (Ben Ponsioen)