Telefonische triage

Het siert Holla en Bolle dat ze het opnemen voor de triagisten, maar hun bewering dat we negatieve conclusies trekken over triagisten en huisartsenposten delen we niet.12 Ons onderzoek richtte zich op de veiligheid van telefonische triage voor de patiënt, onafhankelijk van de methode die de triagisten gebruikten om tot een urgentiebepaling te komen.3 Het doel was het opsporen van tekortkomingen en het vinden van aanknopingspunten voor verbetering. Wetenschappelijk onderzoek vereist het gebruik van gevalideerde protocollen. Dat hebben we dan ook gedaan. Bij het samenstellen van de vragenlijsten voor de medische inhoud is de NHG-Telefoonwijzer het uitgangspunt geweest. Ter validering hebben we deze vragenlijsten voorgelegd aan twee focusgroepen van ervaren huisartsen. Zij voegden enkele vragen toe die zij relevant vonden. Het is alsof Holla en Bolle de volgende redenering hanteren: als de triagist een protocol uit de NHG-Telefoonwijzer volgt, is er niets aan de hand met de kwaliteit en veiligheid. Dat is merkwaardig, want het uitgangspunt voor kwaliteit en veiligheid moet zijn: kloppen de protocollen en worden ze gevolgd? Onze casuïstiek betrof alledaagse symptomen waarbij het belang van volledig doorvragen en het op de juiste wijze interpreteren van de antwoorden het uitgangspunt was. De zelfzorg- en vangnetadviezen zijn eveneens door beide focusgroepen gevalideerd. We konden ze nagenoeg letterlijk uit de NHG-Telefoonwijzer overnemen. Verder waren we verbaasd over de opmerking van Holla en Bolle dat het belangrijker is onderzoek te doen naar hoogurgente hulpvragen (U1-U2). Deze categorie betreft 6 tot 9% van het aanbod en wordt bijna altijd correct ingeschat.4 De kans op te lage telefonische urgentiebepaling doet zich juist voor bij de ogenschijnlijk niet-urgente gevallen. Overigens weet je pas achteraf wat de mate van urgentie van een medisch probleem is. Ten slotte onderschrijven we de onderzoeksvoorwaarden uit hun conclusie volledig. Het zijn precies de voorwaarden die ook wij tevoren hebben geformuleerd en zorgvuldig hebben doorlopen. Hay Derkx, Jan-Joost Rethans, Bas Maiburg, Ron Winkens, Arno Muijtjens, Harrie van Rooij, André Knottnerus