Sporthoofdpijn

Dokters vinden zeldzaamheden leuk, patiënten niet. Dat geldt ook voor de ‘runners headache’: zeldzaam, leuk voor ons, maar erg vervelend voor sporters. Meestal zijn het duursporters, maar voetballers kunnen er ook last van hebben. Het is een forse, bonzende hoofdpijn, overal, die minuten tot uren duurt. Soms begint het bij de start, soms tijdens de sport, soms pal erna. Maar bij één persoon treedt de ‘runners headache’ altijd op dezelfde manier op. Het kan zomaar beginnen, ook na jarenlange hardloopervaring.

Bij nieuwe, heftige, onbekende hoofdpijn bij forse inspanning moet je je laten nakijken. Als het steeds optreedt, dan is het gewone inspanningshoofdpijn. De oorzaak is onbekend. Het is familie van de hoesthoofdpijn en de orgasmehoofdpijn, andere onduidelijke zeldzaamheden. Ook bij die hoofdpijnen schrikken we als het heftig en voor de eerste keer is. We denken dan aan hersenbloedingen. Gelukkig is de hoofdpijn bij een gesprongen vaatje in je hoofd anders. Die knalt erin en is maximaal ernstig binnen seconden. De sporthoofdpijn doet er langer over om op zijn top te komen. Medicijnen helpen, al zijn dat niet de aangenaamste medicijnen. Indomethacine doet het goed, een uurtje tevoren ingenomen. Het is wel naar spul, scherp voor de maag. Een maagbeschermend medicijn erbij is dan prettig. Ter voorkoming wil dagelijks gebruik van bètablokkers nogal eens helpen. Dat is ongemakkelijk voor sporters, omdat bètablokkers de topinspanning kunnen afremmen. De oplossing daarvoor is wat verschillende merken en verschillende doseringen uitproberen.

Alles bij elkaar is het leuk dokteren. Het is spannend in het begin. Wat er speelt, de diagnose, is uiteindelijk makkelijk. De behandeling is eenvoudig. Daar houden we van. De patiënt houdt van een simpele actiefilm met zijn spannende start, de ongebruikelijke situatie, de voorspelbare aanpak en de overwinning op het kwaad. Net zo vinden wij deze acute hoofdpijn leuk om te zien. Patiënten strelen daarmee ons Bruce Willis-gevoel.