Een mogelijk meniscusletsel is vaak reden voor verwijzing. Maar hoe goed is dat te voorspellen? Bij patiënten met verdenking op meniscusletsel zijn vooral mannelijk geslacht, leeftijd, belasting tijdens trauma, hydrops en verkleuring gerelateerd aan een meniscusletsel. Als beslisregel is de combinatie van deze kenmerken onvoldoende om een meniscusletsel goed aan te tonen of uit te sluiten.
Bij verdenking op meniscusletsel is verwijzen naar de orthopeed of voor MRI vaak de enige manier om meer zekerheid te krijgen. Betere voorspelling van meniscusscheuren zou kunnen helpen om doelmatiger te verwijzen. Bij 117 patiënten bij wie hun huisarts een meniscusscheur vermoedde en die korter dan zes maanden knieklachten hadden, evalueerden Amsterdamse onderzoekers de diagnostische waarde van anamnese en lichamelijke onderzoek.
Alle deelnemers ondergingen een MRI als gouden standaard; 51 hadden een meniscusscheur (44%). Het bleek dat mannelijk geslacht, hogere leeftijd, belasting tijdens trauma, actief sporten, hydrops, warm aanvoelen en verkleuring van de knieën en een positieve squat-test (klachten opwekken door diep door de knieën te buigen) gerelateerd waren aan een meniscusletsel op de MRI. Opvallend was dat ‘slotklachten’ niet voorspellend waren. De kans op een meniscusscheur nam toe naarmate meer kenmerken aanwezig waren. In een model gecombineerd toonden deze kenmerken een ‘c-statistic’ van 76% (95%-BI 72 tot 80) wat neerkomt op redelijke discriminatie. Als alle kenmerken aanwezig waren (wat zeer zelden voorkomt) was de kans op meniscusletsel 80% en als ze allemaal afwezig waren toch nog 10%. Omgezet in een puntenscore en met een door de auteurs gekozen afkappunt van 150 punten was de positief voorspellende waarde 55% en de negatief voorspellende waarde 81%.
Mogelijk was de diagnostische waarde anders geweest als arthroscopie de gouden standaard was geweest. De auteurs suggereren dat het model kan helpen bij selectie voor verwijzen na verdere evaluatie bij nieuwe patiënten. Nu lijkt het nut nog beperkt want met grote zekerheid uitsluiten of aantonen lukt niet en het is bekend dat diagnostische modellen zelden worden toegepast in de dagelijkse praktijk.
Lidewij Broekhuizen
Literatuur
- 1.Snoeker BA, et al. A clinical prediction rule for meniscal tears in primary care: development and internal validation using a multicentre study. Br J Gen Pract 2015;65:e523-9.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
