Als je meer bij de SOEP stopt, wordt het zeker niet overzichtelijker. Onze HIS-sen zijn geen van alle erg makkelijk in gebruik, omdat wij in een systeem moeten denken en ons vooraf moeten afvragen hoe en waar we alle informatie moeten registreren. Mijn ervaring (geen harde wetenschap helaas) is dat het gebruik van het HIS mij per dag ongeveer anderhalf uur extra werk aan registratie oplevert ten opzichte van het gebruik van de vroegere groene kaart. Voor onze HIS-sen betalen wij als huisartsen per jaar samen tussen de 70 en 80 miljoen euro! Of al deze tijd en al dit geld nu echt iets wezenlijks heeft bijgedragen aan de gezondheid van de Nederlandse bevolking is volgens mij nooit bewezen. Om meer bij de praktijk van alledag aan te sluiten, zou ons HIS de mogelijkheid moeten bieden om een doorlopende journaalregistratie te voeren, waarin meerdere klachten in één consult aan bod kunnen komen. Elk consult zou vervolgens aan meerdere episoden en/of problemen gekoppeld moeten kunnen worden. Een echt intelligent systeem zou de gebruiker suggesties moeten geven voor rubricering. En tot slot: er moet een duidelijke medische voorgeschiedenis gemaakt kunnen worden, met de verschillende gebeurtenissen in chronologische volgorde, zodat we tenminste weer een fatsoenlijke verwijsbrief kunnen schrijven. Zowel de ADEPD-richtlijn als de WCIA-eisen voor HIS-sen zouden grondig herzien moeten worden om de huidige verspilling in tijd en geld tegen te gaan.
Sipke Zijlstra
Antwoord
Collega’s Zijlstra en Schreuder reageren beiden op de twee stukken die in het decembernummer van H&W stonden over de SOEP-registratie in het HIS. Uit beide reacties lees ik een duidelijke oproep, aan de ene kant om de HIS-sen makkelijker en efficiënter te maken in het gebruik, aan de andere kant om de registratiewijze beter te laten aansluiten bij de praktijk van alledag. Beiden geven aan dat het in ieder geval mogelijk zou moeten zijn om een consult te koppelen aan meerdere episodes. Collega Schreuder noemt de huidige werkwijze, waarbij elke klacht een aparte SOEP moet krijgen en gekoppeld moet worden aan een episode (keurig volgens ADEPD en NHG HIS-Referentiemodel) zelfs een ‘monocausaal keurslijf’. Ondanks dat ik vanuit ICT- en researchoogpunt de voordelen hiervan zie - iedere episode is netjes uit het HIS te halen met alleen info die bij die episode hoort -, geef ik toe dat ik in de praktijk aan het eind van een lange dag ook wel eens denk: bekijk het maar! Om vervolgens de patiënt met hoofdpijn die haar werk niet meer leuk vindt, relatieproblemen heeft en oh ja, daardoor ook nog slecht slaapt en hondsmoe is… gewoon in één consult te proppen onder de episode ‘Hoofdpijn’ (alvast excuus aan mijn opleider wanneer hij dit leest).
Ik kan het op dit punt alleen maar eens zijn met Schreuder en Zijlstra; het zou mogelijk moeten zijn om een consult aan meerdere episodes te koppelen. Het combineren van klachten in één consult, waar ik hierboven een voorbeeld van geef, heeft echter wel nadelen. Namelijk dat informatie voor onderzoek, maar ook voor het verkrijgen van overzicht voor de zorg veel minder gestructureerd zal zijn.
Collega Zijlstra gaat in zijn reactie nog verder en stelt dat door de huidige registratie tijd en geld worden verspild. Hij gaat voorbij aan de winst, die er zeker ook is, bijvoorbeeld in de overdraagbaarheid van dossiers. Ik ben het wel met hem eens dat er een flinke optimalisatieslag gemaakt kan worden: deels in de wijze van registratie (referentiemodel/ADEPD) deels in het ontwerp van de HIS-sen (interaction design). Dus, NHG?
Annet Sollie
Literatuur
- 1.Norg R. IKSOEP: past de SOEP nog bij deze tijd? Huisarts Wet 2015;58:642.
- 2.Sollie A. IKSOEP? Laten we even roeren voor we gaan eten. Huisarts Wet 2015;58:643.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
