Een tuchtrechtelijke procedure heeft veel impact op het persoonlijk functioneren en het functioneren als professional, zeker als er geen vrijspraak volgt. Artsen die een tuchtklacht aan hun broek krijgen kunnen gevoelens van boosheid, schuld en depressie ervaren. Onderzoekers vroegen zich af of de maatregelen een optimale rehabilitatie van de arts niet in de weg staan. Ze roepen op emotionele ondersteuning te organiseren tijdens het proces en na de uitspraak.
De onderzoekers waren vooral benieuwd welke gevolgen het proces en de maatregelen van de tuchtrechter op de professional hadden. Via een semi-gestructureerd interview werden 16 zorgprofessionals bevraagd, onder wie 3 huisartsen en 9 specialisten, die in een tuchtraadzaak waren veroordeeld met een maatregel.
De betrokken professionals beschreven gevoelens van onzekerheid, zowel in de aanloop naar de tuchtraadprocedure, tijdens de procedure en in de nasleep ervan. Die onzekerheid leidde vooral tot angst voor een nieuwe klacht en maakte dat ze voorzichtiger en defensiever werkten na de opgelegde maatregel. De openbare online publicatie van de maatregel, berichtgeving in de media, de angst om als schuldige te boek te staan - ook voordat de tuchtrechter een uitspraak had gedaan - en de lange duur van de hele procedure waren factoren die de impact vergrootten.
Het onderzoek maakt duidelijk dat een tuchtraadprocedure veel impact op de professional heeft, zeker als de uitspraak een maatregel behelst. We moeten als professionals accepteren dat er in het kader van kwaliteitsbewaking en -borging tuchtrechtspraak bestaat, maar het blijft een voor de professional een beladen aangelegenheid. Emotionele ondersteuning tijdens het proces en na de uitspraak is op zijn plaats. In Engeland is er een organisatie, de NCAS (National Clinical Assessment Service), die het tot een van haar taken heeft om professionals te ondersteunen en begeleiden bij tuchtraadprocedures. Het wordt tijd dat de KNMG, LHV of NHG ook een dergelijke organisatie in het leven roept.
Reacties (1)
Heel goed artikel, daarnaast moeten we de situatie van de zo ongeveer "sitting duck" van de zorgprofessional veranderen!
Nu kan eenieder die aanklagen en als dat achteraf, na veel stress en tijdinzet van de zorgprofessional, onterecht is dan is het "jammer"!
Er zou, bij een onterechte aanklacht een vergoeding voor die zorgprofessional voor de geïnvesteerde tijd en energie moeten zijn! Als je een advocaat ter verdediging inhuurt, kost dat ook geld en de zorgprofessional heeft door de geïnvesteerde tijd onterecht inkomstenverlies opgelopen!
Ik denk, dat dan een groot deel van de onterechte klachten niet meer zal plaatsvinden en wordt er eerst nagedacht, of het wel terecht is!
Nu is het heel gemakkelijk: klagen en als het niet ontvankelijk wordt verklaard, "nou jammer dan"!
- Login om te reageren
