Huisartsen krijgen vaak de vraag: is deze huidafwijking kwaadaardig? Bij de beoordeling daarvan maken ze weinig gebruik van histologie, hoewel slechts 29% van de huidafwijkingen waarvoor zij mensen verwijzen kwaadaardig is. Om onnodige verwijzingen te voorkomen, kunnen huisartsen zelf meer aan huidzorg doen.
Maastrichtse wetenschappers zochten met een dossieronderzoek uit wat het beleid van huisartsen is bij verdachte huidafwijkingen. Daarvoor analyseerden zij het HIS van drie huisartsenpraktijken met elk ongeveer 4000 ingeschrevenen. Zij includeerden alle patiënten die in 2015 hun huisarts bezochten met een mogelijk verdachte huidafwijking. Dit leverde 580 patiënten op (58% vrouw, gemiddelde leeftijd 55 jaar).
De huisartsen gebruikten bij weinig patiënten aanvullende diagnostiek: raadplegen van een meer ervaren collega (1%), dermatoscopie (8%), diagnostische excisie (10%) en een biopt (2%). Zij verwezen ook weinig patiënten (17%) naar de dermatoloog. De diagnose van de huidafwijking na verwijzing luidde in 39% van de gevallen goedaardig (vooral benigne naevus en seborrhoïsche keratose); in 29% kwaadaardig (vooral basaalcelcarcinoom) en in 17% premaligne (vooral actinische keratose). Dan was er nog een restcategorie van 15% overig/onbekend.
Van de patiënten met een definitieve diagnose (histologie of oordeel van een dermatoloog, n = 155) was de positief voorspellende waarde van het oordeel van de huisarts op kwaadaardigheid 54%. De auteurs noemen dit laag, alhoewel dit vergeleken met andere kwaadaardige aandoeningen toch vrij hoog is. Meer gebruik van diagnostische excisie of weefselbiopt door de huisarts zou het aantal – achteraf – onnodige verwijzingen nog verder kunnen verlagen.
Lidewij Broekhuizen
Literatuur
- 1.Ahmadi K, et al. Current approach of skin lesions suspected of malignancy in general practice in the Netherlands: a quantitative overview. J Eur Acad Dermatol Venereol 2017 Jul 27 [ePub ahead of print].
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
