Nieuws

Behandeling urge-incontinentie kan veel doelmatiger

Gepubliceerd
1 februari 2018
Tolterodine is het middel van eerste keus bij de medicamenteuze behandeling van patiënten met urge-incontinentie volgens de NHG-Standaarden Incontinentie voor urine bij vrouwen en Mictieklachten bij mannen. Als meer huisartsen dit advies opvolgen, is er een aanzienlijke kostenbesparing mogelijk. Dit middel is namelijk aanzienlijk goedkoper dan de gangbare preparaten, die momenteel vaker voorgeschreven worden.
0 reacties

De Monitor Voorschrijfgedrag Huisartsen 2017 heeft gekeken naar de prescriptie van anticholinergica voor de medicamenteuze behandeling van urge-incontinentie, zowel voor mannen als vrouwen. In 49% van de gevallen is de huisarts de eerste voorschrijver en 72% van de herhaalrecepten wordt eveneens door de huisarts uitgeschreven. Solifenacine wordt in 47% van de gevallen het frequentst voorgeschreven, daarna tolterodine in 22%, oxybutinine in 14% en mirabegron in 10% van de eerste uitgifterecepten.

De spreiding wat voorschrijfgedrag betreft is enorm. In sommige regio’s krijgt een nieuwe gebruiker nooit tolterodine voorgeschreven, terwijl dat in andere regio’s bij 67% van de voorschriften wel het geval is. Dit geldt in gelijke mate voor de andere middelen. Solifenacine is in sommige regio’s zelfs in 97% van de gevallen het middel van eerste keus. Ondanks het advies om na zes maanden een stopperiode in te lassen, is dit in 25% niet gebeurd. Ook hier zijn aanzienlijke regionale verschillen, variërend van 11% in Goes tot 41% in Heereveen.

Het belangrijkste verschil tussen de urologische spasmolytica is de prijs. Zo kost tolterodine € 30 per jaar en solifenacine ruim € 300 per jaar. Jaarlijks zijn er tientallen miljoenen euro’s te besparen door een doelmatigere behandeling van patiënten met urge-incontinentie. Gezien de grote regionale verschillen in voorschrijfgedrag kunnen eenvoudige FTO-afspraken waarschijnlijk al een duidelijk verschil maken.

Lambooij A, et al. Monitor Voorschrijfgedrag Huisartsen 2017. Utrecht: Instituut voor Verantwoord Medicijngebruik, 2017. 


 

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen