Blinde afwijzing eerlijker

Het is veel eerlijker om abstracts voor een congres geblindeerd te beoordelen, in plaats van de gebruikelijke open beoordeling. Als onderzoeker moet je niet alleen publiceren, maar ook lezingen op congressen houden. Het is soms een tombola of je abstract wel of niet geaccepteerd wordt. Voor een groot Amerikaans HVZ-congres bekeken onderzoekers het verschil tussen de ‘blinde’ of ‘open’ beoordeling van de abstracts door het selectiecomité. In het eerste geval wist het selectiecomité niet wie het abstract had ingestuurd en waar het vandaan kwam. Men accepteerde in de open selectie 41% van de abstracts uit de VS, en 23% van de abstracts uit het buitenland. Bij een blinde procedure was dat respectievelijk 33% en 24%. Van alle abstracts uit het buitenland selecteerde men in de open selectie 31% uit Engelstalige landen, en 21% uit niet-Engelstalige landen. In de blinde beoordeling was dat 29% en 23%. En ten slotte: medewerkers van prestigieuze instituten hebben aanzienlijk meer kans op een uitnodiging bij een open selectie: in dat geval selecteerde men maar liefst 51% van de abstracts, in de blinde procedure was dat nog maar 39%. Nederlandse onderzoekers hebben het dus moeilijk: buitenland, niet-Engelstalig en ook geen Harvard. Toch goed dat we zo veel publiceren. En voor de jonge Nederlandse aiotho is het een aardige troost dat hij bij een afwijzing het chauvinistische buitenland de schuld kan geven. (JZ)