Jonge kinderen (zes maanden tot drie jaar) met koorts zijn sneller van hun koorts en onwelbevinden af als je ze behandelt met paracetamol én ibuprofen dan wanneer je ze met een van beide middelen afzonderlijk behandelt. Drie Israëlische wetenschappers vergeleken een viermaaldaagse behandeling met paracetamol (12,5 mg/kg) en een driemaaldaagse behandeling met ibuprofen (5 mg/kg) met een zesmaaldaagse behandeling van afwisselend paracetamol (12,5 mg/kg) en ibuprofen (5 mg/kg). Naast de genoemde effecten nam ook de gebruikte hoeveelheid medicatie af. En dat is opmerkelijk. Men gaf de afwisselende behandeling immers iedere vier uur, en de afzonderlijke schema’s met langere tussenpozen (respectievelijk zes en acht uur). Dat verkleint de kans op het weer opflakkeren van temperatuur en onwelbevinden, maar je dient wel vaker medicijnen toe. Kennelijk vonden de ouders hun kind eerder weer ‘gezond’ en stopten ze daardoor eerder met de behandeling. Deze combinatie biedt mogelijkheden tot intensievere behandeling die monotherapie niet biedt. De middelen hebben immers een ander aangrijpingspunt en een verschillend klaringsmechanisme. Paracetamol wordt in de lever omgezet in metabolieten, die vervolgens renaal worden uitgescheiden. En hier zit een klein addertje onder het gras: ibuprofen remt de productie van glutathion, dat de toxische metaboliet van paracetamol onschadelijk maakt. Maar goed, tegen de tijd dat dit problemen oplevert, hoort een doorsnee kind met koorts al lang koortsvrij te zijn. Stap ik nu over op de combinatie? Ik weet het niet. De auteurs schrijven dat onjuist gebruik en overdosering van beide middelen ‘in het echt’ nogal eens voorkomen. Dat zal meer worden bij een – intensief – schema met twee middelen, denk ik. Maar het is wel een optie die ik meer in het achterhoofd ga houden. (RN)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
