Met dank voor bewezen diensten

De term metaboolsyndroom beschrijft de samenhang van insulineresistentie, centrale obesitas, hypertensie en dislipidemie met of zonder glucose-intolerantie. Maar het syndroom staat ter discussie. Criticus Gale vindt dat de pathofysiologische basis onduidelijk is en de term geen diagnostische of therapeutische voordelen oplevert. Het recente voorstel om niet langer insulineresistentie maar centrale obesitas als belangrijkste kenmerk van het syndroom te beschouwen, heeft als bezwaar dat middelomtrekken bij uiteenlopende etnische groepen verschillen. De kalibratie van de normaalwaarden moet men dan ontlenen aan het cardiovasculaire risico. Het resultaat is een circulaire definitie waarin het cardiovasculaire risico het syndroom bepaalt en het syndroom het cardiovasculaire risico. Advocaten van het syndroom, Alberti en Zimmet, vinden dat het syndroom wel degelijk klinische waarde heeft omdat het mensen met een hoog risico identificeert. Bovendien heeft het ervoor gezorgd dat cardiologen meer aandacht hebben voor diabetes en diabetologen voor HVZ. De argumentatie van de verdediging is zwak omdat dat overwegend de implementatie van goede zorg betreft. Vermoedelijk is het zo langzamerhand verstandig om het syndroom te bedanken voor bewezen diensten. (tw)