Met enige regelmaat klinken er in de media onheilsvoorspellingen: klimaatsverandering, pandemieën en uitstervende diersoorten. Het naderende onheil kondigt zich nu ook aan in de beroepsuitoefening van de huisarts. En niet in de vorm van een mogelijke, maar voorlopig theoretische grieppandemie waarvoor men enige miljoenen mogelijk slecht werkzame kuren heeft klaarliggen. De opwarming van de aarde heeft er ondertussen voor gezorgd dat onze streken bewoonbaar zijn geworden voor ongewenste gasten. En dat onheil is een tastbaar feit. Een voorbeeld daarvan is de eikenprocessierups, en die bezorgt jeuk. Natuurlijk krijgt het zuiden van het land er het eerst mee te maken, want daar is het nou eenmaal wat warmer in de zomer. Als de schijn niet bedriegt zal de eikenprocessierups echter snel oprukken naar de rest van het land. Als je van dergelijke ontwikkelingen hoort, dient de vraag zich direct aan hoe lang het nog duurt voordat dengue, gele koorts en malaria hun kop opsteken in Nederland als endemische aandoeningen. En met malaria bedoelen we dan de tropische variant, niet de relatief onschuldige plasmodium vivax, die verantwoordelijk was voor het laatste geval van autochtone malaria in 1959. Het geeft ons wel weer iets om over te schrijven, want wie kent tegenwoordig de verschijnselen van deze ziekten nog?
SUV
Een halt toeroepen aan de opwarming van de aarde is natuurlijk de beste remedie, en niet alleen tegen vervelende insecten die bij ons komen wonen. Kan de huisarts daar iets aan bijdragen? Zolang het doktershuis nog te herkennen is aan grote 4-wheel drives, is er ruimte voor verbetering. Weg met die grote, benzineslurpende en milieuonvriendelijke grote auto’s. Nu de diensten zijn gecentraliseerd neemt de noodzaak voor een grote terreinwagen echt af. Doe visites op de fiets als dat kan of in een klein autootje als het moet.
De praktijk
Dat brengt ons bij de praktijk. ‘In de praktijk’ is als separaat katern verdwenen uit H&W. Maar H&W laat de lezers die naar nascholing en implementatieartikelen hunkeren natuurlijk niet in de kou staan. In plaats van IdP vindt u in deze H&W de slotlezing van de NHG-Wetenschapsdag, uitgesproken door Siep Thomas. Het zijn de laatste woorden van Siep als hoogleraar; hij gaat genieten van een mooi pensioen. Hij laat ons enige suggesties na over hoe we de standaarden kunnen verbeteren. We zijn benieuwd naar de reactie van onze lezers. Daarnaast kunt u een interview lezen met een jonge, zojuist gepromoveerde huisarts. De redactie vindt het jammer dat werk, waaraan collega’s soms jaren hebben gewerkt vaak weinig aandacht krijgt. Daarom laten we vanaf nu recent gepromoveerde huisartsen aan het woord om ons te vertellen wat we in de praktijk aan moeten met de resultaten van hun noeste arbeid. We proberen die interviews steeds gepaard te laten gaan met een artikel uit het proefschrift van deze jonge doctors. Zo willen we een brug slaan tussen wetenschap en de toepassing daarvan. En daarvoor is H&W op de wereld. De redactie
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
