Financieringsstructuur Huisartsenzorg

Uitgangspunten

In april verscheen het rapport ‘Een gezonde spil in de zorg’ van de Commissie Toekomstige Financieringsstructuur Huisartenzorg (in de wandelgangen de commissie ‘Tabaksblat’ genoemd). Bij de formulering van het advies over inhoud en kwaliteit van de huisartsgeneeskunde koos de commissie onder meer de volgende uitgangspunten:

• vraagsturing en patiënt centraal;
• solidariteit en beschikbaarheid;
• bevorderen van kwaliteit;
• huisartsenzorg hoort thuis in het totale basisverzekeringspakket voor de zorg.

Praktijkkosten en inkomen gescheiden

Op grond van een analyse van de huidige situatie komt de commissie tot de conclusie dat door alle verzekeraars eenzelfde systematiek dient te worden gehanteerd voor de financiering van de huisartsenzorg. Financiering voor praktijkkosten en inkomen dient van elkaar te worden gescheiden, en dat geldt ook voor de financiering van de huisartsenzorg tijdens reguliere werktijden en tijdens avond, nacht en weekeinde. Voor de financiering is gekozen voor een model van twee boxen (zie illustratie). Box 1: De praktijkkosten Box 2: Het inkomen van de huisarts:

• Box 2A: vaste inkomenscomponent
• Box 2B: variabele inkomenscomponent

Doelmatigheid praktijkorganisatie

De commissie heeft de indruk dat huisartsen relatief veel tijd kwijt zijn aan het (mede) scheppen van randvoorwaarden voor het eigen functioneren. Daarmee gaat tijd verloren die aan patiëntenzorg als kernactiviteit zou moeten worden besteed. Doelmatigheid in de praktijkorganisatie, taakdelegatie, differentiatie en specialisatie kunnen de huisarts de mogelijkheid geven zich meer te concentreren op de kernactiviteiten. Deze doelmatigheid zal ook graag door de huisarts zelf worden nagestreefd, maar dat vergt een investering in de praktijkorganisatie die niet ten koste van het eigen inkomen mag gaan. Door middel van het voorgestelde boxensysteem is het mogelijk om de financiering van de praktijkkosten los te laten staan van de hoogte van het inkomen van de huisarts. Investeren in de doelmatigheid en kwaliteit van de praktijk(voering) wordt hierdoor gestimuleerd.

Voorgestelde financieringswijze

In de visie van de commissie onderhandelen op lokaal niveau ‘huisartsvoorzieningen’ individueel met de zorgverzekeraars over de hoogte van de praktijkkostenvergoeding (box 1), over de taken die de huisartsvoorziening gaat aanbieden, over opslagen voor een goede en doelmatige uitvoering van de taken (box 2B) en over het uitvoeren van extra taken en de bijbehorende tarifering (box 2B). Over het kerntakenpakket en het ‘beschikbaarheidsbedrag’ (box 2A) wordt eenmaal in de vier jaar centraal onderhandeld.

Bijbehorende werkwijze

De lokale onderhandelingen vinden plaats op basis van een praktijkplan. Hierin komen ook de organisatie van de werkzaamheden en kwaliteitsaspecten aan de orde. Huisartsvoorzieningen moeten hierin hun wensen concretiseren. De zorgverzekeraars moeten op hun beurt beargumenteren waarom zij iets wel of niet accepteren. Certificering van de huisartsvoorziening ziet de commissie als een voorwaarde voor de continuering van de vergoeding van de praktijkkosten. Voor de vergoedingen in box 2A en 2B dient de huisarts te voldoen aan de kwaliteitscriteria die de beroepsgroep stelt. Het door het NHG ontwikkelde en actueel gehouden ‘kwaliteitssysteem huisartsgeneeskunde’ speelt hierbij een richtinggevende rol. (AT)