Nieuws

Onbedoeld gewichtsverlies wordt vaak gezien als alarmsymptoom voor kanker, maar kan ook wijzen op aandoeningen als hartfalen, COPD of stress en blijft in een kwart van de gevallen onverklaard. De voorspellende waarde van alleen gewichtsverlies voor kanker is laag en aanvullend onderzoek is vooral geïndiceerd wanneer gewichtsverlies samengaat met orgaanspecifieke symptomen. Dat concluderen Britse onderzoekers op basis van gegevens uit een eerstelijns database.

Voor oudere patiënten met een ongeneeslijke vorm van kanker is het lastig om een goed besluit te nemen over hun behandeling. Een gesprek hierover tussen patiënt en huisarts aan de hand van de Outcome Priorisitation Tool (OPT) kan dan helpen, maar het effect van de OPT is beperkt. Onderzoek laat zien dat de patiënt zich hierdoor niet gesterkt voelde om zelf een besluit over zijn behandeling te nemen, maar dat het gesprek wel enig effect heeft op angst- en vermoeidheidsklachten.

In oktober verscheen de herziene NHG-Behandelrichtlijn Rosacea, een chronische huidaandoening waarbij de patiënt veel hinder kan ervaren en die lastig te behandelen is. Femke Veldman interviewt huisarts Miranda Kurver, een van de auteurs, over de nieuwe inzichten bij de behandeling van rosacea. In de podcast van oktober is er verder aandacht voor claudicatio intermittens, risicofactoren voor een ernstig beloop bij COVID-19 en de actuele nieuwsberichten.

Obaid Sediq wilde hartchirurg worden. De geschiedenis en zijn levensloop kwamen ertussen, maar door de NHG-Kaderopleiding Hart- en Vaatziekten ging een wens in vervulling.

Huisartsen zijn het eens over de meeste kerntaken die tot hun takenpakket horen. Maar die overeenstemming is er niet als het gaat om ANW-zorg, terminaal-palliatieve zorg en de beschikbaarheid op minimaal 3 dagen van de week. In het artikel van Jettie Bont leest u meer over deze enquête. En hoe staat het met de huisartsenzorg voor kinderen? Jantine van Til beschrijft hoe burgers naar eerstelijnszorg voor kinderen kijken: positief, met enkele aandachtspunten. Als het om kinderen gaat is er nog een ontwikkeling gaande: de komst van de POH-Jeugd. Over ervaringen en perspectief schrijft Ton Jonker. En nu de tweede coronagolf waarheid is: lees wat er uit onderzoek bekend is over verschijningsvormen van COVID-19 in de huisartsenpraktijk en over risicofactoren voor een ernstig beloop.

Huisarts van de wieg tot het graf, zijn we dat anno 2020 eigenlijk nog wel? Onze rol bij volwassenen is duidelijk, maar hoe zit het met onze zorg voor kinderen? Hebben we nog voldoende competenties? Volgens kinderartsen verwijzen we te snel tijdens de diensten.

Uit de bespreking van het artikel over het ADDITION-Europe-onderzoek zal menig huisarts concluderen dat het wel een tandje minder kan met de diabeteszorg. Het is hierbij belangrijk om te bedenken én te vermelden dat het ADDITION-onderzoek 1 groot probleem had: er was nauwelijks of geen verschil tussen de intensieve behandeling en de normale huisartsenzorg in de controlegroep. Dit is natuurlijk een groot compliment voor de huisartsen in de deelnemende landen (Nederland, Denemarken en het Verenigd Koninkrijk).

In zijn nieuwsbericht schrijft Rick van Uum dat verminderde reuk en veranderde smaak kunnen passen bij een COVID-19-infectie. Is er al iets duidelijk over het onderliggende mechanisme? Een lezer reageert.

Ferdinand Schreuder, 35 jaar huisarts in Delft en net met pensioen, bundelde zijn korte stukjes die hij vanaf 2001 met enige regelmaat publiceerde in dit blad. Intermezzo is een mooi afscheidsboekje.

Het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC) is de nationale vraagbaak voor de effecten en behandeling van acute vergiftigingen bij mens en dier. Het jaaroverzicht 2019 van het NVIC laat een aantal opvallende trends zien. Sommige vergiftigingen komen vaker voor dan voorheen, andere vergiftigingen zijn nieuw en vragen om nieuwe antidota.

Triageverpleegkundigen triëren telefonisch anders dan huisartsen. Bij hen is er minder vaak sprake van ondertriage, maar zij zijn wel minder efficiënt dan huisartsen en er is ook vaker sprake van overtriage. Dat blijkt uit een Deens cross-sectioneel onderzoek.

Nu de eerste piek van de coronapandemie in Nederland voorbij is, worden huisartsen in toenemende mate geconfronteerd met patiënten met aanhoudende klachten na een – vaak niet met microbiologisch onderzoek aangetoonde – infectie met SARS-CoV-2 (covid-19). In een klinische les in het NTvG beschrijven Jako Burgers, Monique Reijers en Jochen Cals de huidige kennis over het beloop van klachten, de rol van aanvullende diagnostiek en het beleid bij patiënten met COVID-19 die niet werden opgenomen in het ziekenhuis, maar wel langdurig klachten houden. Vooralsnog vergt dit van zowel de arts als de patiënt vooral dat zij kunnen omgaan met onzekerheid.