CRP bij lageluchtweginfecties niet nuttig

In H&W hebben we al een flinke discussie gevoerd over het voorspellen van lageluchtweginfecties en vooral ook over het voorspellen van de verwekkers daarvan. Leiden versus Maastricht, om het maar kort door de bocht te zeggen. De Leidse onderzoekers hebben nu in een systematische review alle onderzoeken bij elkaar gebracht. Ze selecteerden uiteindelijk 17 onderzoeken uit 165 verwijzingen in Medline en 340 in EMBASE. Vier daarvan sloten ze uit omdat er voldoende kwantitatieve gegevens ontbraken. De overgebleven 13 waren meestal van matige kwaliteit; slechts 3 (waaronder het Maastrichtse onderzoek) voldeden aan essentiële criteria als blindering, vermijding van verificatiebias, een breed spectrum van de ziekte en voldoende informatie over de setting van het onderzoek. De sensitiviteit van de CRP om een infiltraat te voospellen wisselde van 10-98% en de specificiteit van 44-99%. De onderzoeken met een goede methodologische kwaliteit hadden in een ROC-curve een grotere area under the curve (0,84) dan de slechtere onderzoeken (0,74). De onderzoeken die probeerden een onderscheid te maken tussen een virale en bacteriële oorzaak waren te verschillend om betrouwbare uitspraken over te doen. Kortom, volgens de Leidse groep kun je met een CRP-bepaling een infiltraat voorspellen noch uitsluiten, en ook het onderscheid viraal-bacterieel is er niet betrouwbaar mee te maken. Het CRP is dus geen geschikte test om te beslissen aan wie je wel en aan wie je geen antibiotica geeft. Maastricht is nu aan zet. (JZ)