De huisarts is kosteneffectief

De meeste mensen die uit eigen beweging de SEH bezoeken terwijl ze geen levensbedreigend probleem hebben, doen dat omdat ze daar de beste medische zorg verwachten. Hoewel de meeste zelfverwijzingen tijdens kantooruren plaatsvinden blijkt het lastig om deze mensen naar de huisarts te krijgen.

Amsterdamse onderzoekers keken naar het effect van het toevoegen van een huisarts aan de staf van de SEH op de kosten, de doorlooptijd, het aantal correcte diagnoses en de patiënttevredenheid. Zij deden dit door een voor- en nameting op de SEH van het VU Medisch Centrum te Amsterdam. Gedurende 6 maanden werden alle zelfverwijzers die zich overdag presenteerden zonder spoedeisend probleem uitgenodigd om deel te nemen aan dit onderzoek en de meerderheid (84%) stemde toe. In de eerste 3 maanden voerde de SEH-arts de zorg als gebruikelijk uit (voormeting) en de 3 maanden daarna werd de patiënt na triage door de SEH-arts of door de huisarts-(in-opleiding) behandeld. In totaal deden 832 zelfverwijzers mee aan de voormeting en 695 aan de nameting van wie er 584 (84%) door de huisarts werden behandeld. Na 4 weken werd bij de eigen huisarts gecontroleerd of de gestelde diagnose op de SEH correct was. In de nameting waren de totale maatschappelijke kosten per patiënt lager -(€ 217,- versus € 288,-), de wacht- en behandeltijd was korter (69 versus 93 minuten) en de patiënttevredenheid was hoger (7,7 versus 7,3 op een 10-puntsschaal) terwijl het aantal correcte diagnoses niet significant verschillend was. Toevoeging van de huisarts resulteerde in meer kwaliteit voor minder geld en was kosteneffectief.

Deze mooie resultaten zijn niet verbazingwekkend, aangezien huisartsen getraind zijn om doelmatig en en met beperkte diagnostische middelen te werken. Of huisartsen op deze manier het probleem van de zelfverwijzers willen oplossen is echter een vraag die zij zelf moeten beantwoorden. (Lidewij Broekhuizen)