Conny Palmen (auteur van bestsellers als De wetten en De vriendschap) vergelijkt in haar essaybundel Echt contact is niet de bedoeling de psychiater met de romanschrijver: ‘Om zich als realiteit kenbaar te maken, moet de psyche zich transformeren, zich vertalen in iets anders; om kond te doen van haar bestaan, moet de psyche zich in de vorm gieten van een medium en taal worden. Het nare van taal is dat ze interpretatie behoeft, dat ze om een tweede taal vraagt. (…) Alleen dankzij dit kader van het verhaal kunt u de patiënt plaatsen als een personage, van wie de handelingen samenhang vertonen en logisch worden. Daarmee toont u zich schatplichtig aan de eisen die de wetten van de literatuur stellen aan de schrijver. (…) Levensverhalen zijn uniek, maar de wetten die eraan ten grondslag liggen en dankzij welke wij verhalen begrijpen en duiden, zijn dat niet. U bevindt zich in een situatie waarin u personen hun unieke lot ontvouwt aan de hand van algemene, voor iedereen geldende wetten. (…) U heelt zielen van anderen, u bent als persoon (lichaam) toegankelijk en u houdt uw eigen ziel (fictie) verborgen. Ik maak mijn ziel (fictie) publiek en houdt mij als persoon (lichaam) verborgen.’ Tot op heden ontbreekt een reactie van een arts.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.