Wetenschap

Mimetherapie bij persisterende parese

Door
Gepubliceerd
3 mei 2011

In hun commentaar op de NHG-Standaard Perifere aangezichtsverlamming constateren Beurskens en Meyboom-de Jong dat deze standaard nauwelijks advies geeft voor patiënten die niet genezen en een scheef gezicht houden. Zij stellen dat de huisarts patiënten moet verwijzen naar een mimetherapeut indien na vier weken geen (terugkeer van) bewegingen in het verlamde gebied is optreden. Indien na een maand geen teken van herstel wordt gezien, adviseert de standaard echter verwijzing naar een kno-arts of een gespecialiseerd facialisteam. Er is dan namelijk inderdaad sprake van een slechtere prognose met een grotere kans op onderliggende pathologie. De standaard noemt nadrukkelijk de mogelijkheid van mimetherapie bij patiënten met persisterende parese, met verwijzing naar het onderzoek van Beurskens. Dit onderzoek vond echter plaats bij patiënten met een aangezichtsverlamming die langer dan negen maanden bestond. Een gunstig effect van mimetherapie bij korter bestaande verlammingen is daarmee niet aangetoond.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen