Christine Weenink, kaderhuisarts ggz, heeft een huisartsenpraktijk in de binnenstad van Utrecht, met een populatie van 11.000 patiënten, veel studenten, relatief weinig gezinnen en relatief veel chronische psychiatrie. Weenink is voorzitter van de NHG-congres-commissie.
Wat heb jij met ggz?
‘Tijdens mijn huisartsenopleiding, in een stadspraktijk in Amsterdam begin jaren negentig, had ik een opleider die veel aandacht gaf aan mensen met psychische klachten. Daar zag ik wat psychische klachten kunnen betekenen in het leven van een patiënt, en welke rol je als huisarts kunt spelen. Van hem heb ik het vijfgesprekkenmodel geleerd. In 2010 ben ik de kaderopleiding ggz gaan doen. Het was een warm bad: allemaal mensen met dezelfde fascinatie. Ik leerde om klachten nog beter in kaart te brengen, kreeg meer zicht op wat iemand nodig heeft, en op wat ik kan bieden. Ik zie het nu eerder als de patiënt in de piekermodus schiet, of steeds dezelfde patronen vertoont in werk en relaties. Vanwege mijn aandachtsgebied heb ik, naast de drie poh’s-somatiek, drie poh’s-ggz in dienst.’
Wat is de taak van huisartsen bij psychische klachten?
‘Psychische klachten zijn een onlosmakelijk deel van ons vak. Veel klachten hebben een psychische component. Vaak uiten mensen juist bij de huisarts het eerste hun klachten en dan is onze taak signaleren, normaliseren, diagnosticeren, zo nodig verwijzen. Daarvoor is wel goede samenwerking nodig met de poh-ggz, psychologen, psychiaters en het sociale domein. Ik ben blij met dit congres over ggz: ik wil mijn collega’s handvatten bieden bij de zorg voor mensen met psychische problemen. Maar ik wil ook laten zien wat we als huisartsen al goed doen soms zonder dat we het ons bewust zijn.
Ik ben van de bemoediging
Net had ik een spoedgeval, een meneer die huilend aan de telefoon zat. Hij heeft een depressie en een conflict met de buren. In korte tijd kan ik veel doen. Ik ben van de bemoediging. Ik vraag hem wat hij zelf kan doen, hoe hij omgaat met tegenslagen, wat zijn houvast is, en hoe hij het gaat redden tot en met het weekend. Wij geven geen therapie, maar dit zijn wel degelijk zinvolle interventies.’
Moeten huisartsen zich in ggz gaan verdiepen?
‘Gelukkig heeft de huisartsenopleiding veel aandacht voor psychische klachten. Je hoeft het zelf niet als aandachtsgebied te hebben, als je het maar goed organiseert. Je zou elke zorggroep een eigen kaderhuisarts ggz gunnen voor de organisatie van regionale samenwerking, om samen met de poh-ggz de basishuisartsenzorg zelf goed te organiseren. Samen kom je verder dan alleen, dus zoek je samenwerkingspartners actief op, zoals de ggz en het sociale domein. Hoe je die organisatie kunt vormgeven, is een rode draad op het congres. Een tweede rode draad is inhoudelijke verdieping over alledaagse psychische klachten: wat kan ik als huisarts doen bij somberheid, angst, verslaving? Hoe communiceer ik met verwarde patiënten? Hoe bied ik mensen met minder gezondheidsvaardigheden persoonsgerichte zorg? De derde rode draad is de psychische gezondheid.’
Wat bedoel je met psychische gezondheid?
‘Psychische gezondheid is vooral weerbaarheid: de soms onscherpe scheidslijn tussen gezond en ziek, kwetsbaarheid naast kracht. Waarom heeft de een last van bepaalde omstandigheden en de ander niet? En hoe zit het met de gezondheid van de dokter zelf, in de hectiek van alledag? Op het congres zal veel ruimte zijn voor ervaren: de ervaringen van de patiënt, waar het uiteindelijk om draait, maar ook het zien, horen, ondergaan van kunst, muziek, theater en sport. Daar voelt iedereen zich direct een beetje beter van.’
Vrijdag 9 november: Dokter, kijk eens tussen mijn oren! Psychische klachten in de huisartsenpraktijk
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
