Bij shared decision making (SDM) participeren patiënt en arts beiden in het besluitvormingsproces om gezamenlijk tot een behandeling te komen. Uit Utrechts onderzoek blijkt dat SDM-training effect heeft op de intakefase. Bij het nemen van het behandelingsbesluit zelf grijpen artsen terug op een paternalistische, richtlijngeoriënteerde attitude. De SDM-consulten duurden 20% langer.
Sanders et al. deden een clustergerandomiseerd gecontroleerd onderzoek naar het effect van SDM op het herstel van patiënten met lagerugpijn. Er werd onderzocht of huisartsen na een SDM-training meer SDM-gedrag lieten zien dan ongetrainde collegae. Middels video-opnamen werden 86 consultaties van 23 getrainde huisartsen vergeleken met 89 consultaties van 19 ongetrainde huisartsen. SDM-gedrag werd met het gevalideerde OPTION-instrument gemeten; positieve bekrachtiging werd door observatie vastgesteld.Getrainde huisartsen lieten meer SDM en positieve bekrachtiging van de gekozen therapie zien. Maar de verschillen tussen beide groepen waren statistisch niet significant en scores voldeden niet aan de norm van ‘best practice’. Wel scoorden getrainde huisartsen hoger op onderdelen als informatieverstrekking, autonomie en het bespreken van watchful waiting. Zij lieten minder paternalistisch gedrag zien, maar dit resulteerde niet in meer gezamenlijke besluitvorming over de behandelingskeuze. Vragen naar patiëntenvoorkeur over informatieverstrekking, kennis en zorgen werden zelden gesteld. Wel duurden hun consultaties drie minuten (20%) langer. Daarbij besteedden zij significant meer tijd aan de intake-, planning- en evaluatiefase en minder aan lichamelijk onderzoek. Geconcludeerd wordt dat huisartsen meer bezig zijn met het voorbereiden van de besluitvorming dan met de behandelkeuze. Tijdens de training bleek dat huisartsen het onprofessioneel vinden een behandeling te accepteren die niet overeenkomt met de richtlijn. Op dat punt kunnen SDM en het volgen van richtlijnen met elkaar botsen. Het onderzoek roept ook vragen op over wat de consequenties van minder lichamelijk onderzoek en een langere consultduur zijn.
Marianne Dees
Literatuur
- 1.Sanders ARJ, et al. Does training general practitioners result in more shared decision making during consultations? Patient Educ Couns (2016), http://dx.doi.org/10.1016/j.pec.2016.10.002.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
