Spoedeisende hulpverlening

In de spoedeisende geneeskunde is de diagnose ondergeschikt aan het toestandsbeeld. De samenstellers van dit boek hebben ervoor gekozen vooral inzicht in de problematiek van de spoedeisende hulpverlening te geven en de maatregelen op de voorgrond te stellen die het eerst genomen moeten worden. Hierdoor beschrijven zij voornamelijk basale handelingen. De al dan niet specialistische vervolghandelingen komen summier aan de orde. In de eerste fase van een spoedeisende situatie zullen alle hulpverleners zich moeten richten op een systematische benadering van de patiënt, en gestructureerd moeten beginnen met de eerste basale handelingen. Of de hulpverlener nu huisarts, (ambulance) verpleegkundige, student geneeskunde of specialist is; de volgorde van handelen en denken dient gelijk te zijn. Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel stelt de systematische benadering centraal en behandelt de vitale functies in vijf hoofdstukken, achtereenvolgens gericht op problemen in de luchtwegen ( airway), de ademhaling ( breathing), de circulatie ( circulation), het bewustzijn ( disabilities) en de omgevingsfactoren ( environment). Daarna volgen hoofdstukken over letsels van het bewegingsapparaat; letsels van het hoofd en het CZS; letsels van de romp; wonden en wondbehandeling en verbandleer. Vervolgens gaan de auteurs in op specifieke toestandsbeelden (onder andere vergiftiging en verslaving) en groepen, zoals kinderen, zwangeren en ouderen. Ten slotte vindt de lezer informatie over organisatorische en juridische aspecten van de spoedeisende hulpverlening. In de huisartsenwereld heeft de totstandkoming van grootschalige dienstenstructuren ertoe geleid dat de dienstdoende huisarts vaker te maken krijgt met spoedeisende zaken. De afgelopen jaren zijn de nascholingsmogelijkheden voor de huisarts op dit gebied flink toegenomen. In dit kader is dit boek een aanrader. Niet primair als naslagwerk, maar als cursus voor de praktiserende huisarts.