Statine niet effectief bij systolisch hartfalen

Niet-gerandomiseerd onderzoek suggereerde dat statines een positief effect hebben op de hartfunctie bij patiënten met hartfalen. Bij de grote, gerandomiseerde onderzoeken werden hartfalenpatiënten echter juist uitgesloten vanwege theoretische risico’s. Dat was voldoende reden voor de opzet van de CORONA-studie. Dit onderzoek wilde aantonen dat rosuvastatine de mortaliteit zou verlagen, sterfte zou verminderen en de kwaliteit van leven zou verbeteren. In de multicentre-trail werden 5011 patiënten van 60 jaar en ouder ingesloten, die leden aan systolisch hartfalen van NYHA-klasse II, III of IV met een ejectiefractie van &lt 40%. Zij kregen rosuvastatine 1d 10mg of een placebo. Primair eindpunt was sterfte door een cardiovasculaire oorzaak, een niet-dodelijk hartinfarct of een niet-dodelijk CVA. Secundaire eindpunten waren sterfte door welke oorzaak dan ook, elk coronair event en het aantal ziekenhuisopnamen. Na een mediane follow-upduur van ruim 2,5 jaar vond men geen verschil op de primaire eindpunten. Er was ook geen verschil in bijwerkingen en sterfte door andere oorzaken. De rosuvastatinegroep had wel een lager LDL en er waren minder ziekenhuisopnamen: 2193 tegen 2564. Mogelijke redenen hiervan kunnen zijn dat rosuvastatine de ontwikkeling van een coronaire hartziekte voorkómt of ischemie vermindert door het verbeteren van de endotheelfunctie of de microvasculaire functie. Mogelijk heeft het directe of indirecte effecten op cardiomyopathieën. Een beperking van het onderzoek is dat er alleen oudere patiënten meededen met NYHA II, III en IV. De atherosclerotische en myocardiale veranderingen waren dus al ver gevorderd. Over hartfalen met een andere etiologie dan de systolische kan geen uitspraak worden gedaan. Mogelijk dat er bij vroegtijdiger starten meer effect te verwachten is, maar dat vereist een onderzoek met een langere follow-up. (MV)