Wetenschap

Stemmingsstoornissen

Gepubliceerd
10 juli 2001

Uit de literatuur blijkt dat patiënten met een ernstige depressie beter reageren op behandeling met een tricyclisch antidepressivum (TCA) dan met een selectieve serotonine heropname remmer (SSRI). Voor patiënten met een lichte vorm van depressie of met een angst- of paniekstoornis zijn geen verschillen in behandelrespons gevonden. Een van de mogelijke verklaringen daarvoor is het bestaan van co-morbiditeit; stemmings- en angststoornissen komen vaak gelijktijdig voor en in klinische onderzoeken worden in het algemeen patiënten met beide aandoeningen geïncludeerd. In dit proefschrift wordt onder andere de rol van de (chronologisch) primaire diagnose onderzocht wat betreft de respons op farmacologische behandeling. Bij 92 nieuwe patiënten van een RIAGG met een stemmings- of angststoornis werd de startdiagnose bepaald en vervolgens werden de patiënten enkelblind gerandomiseerd voor behandeling met imipramine (TCA) of fluvoxamine (SSRI). Na zes weken kon geen responsverschil worden gevonden in de groep als geheel. Patiënten met ‘depressie’ als startdiagnose reageerden na twee weken beter op imipramine,; na zes weken was dit verschil echter niet meer aantoonbaar. Voor angst- en paniekstoornissen bestonden aanwijzingen voor een betere respons op fluvoxamine; dat was echter alleen het geval bij één van de twee gebruikte meetschalen. Dit proefschrift roept vele vragen op. In de eerste plaats bleek een geringe overeenstemming te bestaan tussen de twee gebruikte diagnostische instrumenten,: de Munich diagnostic checklists en de Composite International Diagnostic Interview. In veel onderzoek wordt zodoende mogelijk een weinig precieze diagnose gesteld. Verwaarlozing van co-morbiditeit lijkt beoordeling van gegevens van effectiviteitsonderzoek te bemoeilijken. Helaas waren de patieëntengroepen te klein om definitieve uitspraken te kunnen doen op basis van dit proefschrift alleen. Dit onderzoek levert echter veel materiaal, waarmee klinisch onderzoekers verder kunnen en verdient herhaling bij een grotere groep patiënten.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen