De onderzoekers volgden tussen 2013 en 2017 een groep van bijna 2000 astmapatiënten die in het jaar daarvoor ten minste een exacerbatie hadden doorgemaakt. De helft van hen verviervoudigde de ICS gedurende maximaal twee weken bij toename van astmaklachten, de andere helft gebruikte slechts hun rescue-medicatie. De follow-up bedroeg een jaar. Uitkomstmaten waren de tijd tot een eerste exacerbatie en het aantal exacerbaties.
De verviervoudigers konden door dit beleid een exacerbatie uitstellen (HR 0,81; 95%-BI 0,71 tot 0,92), kregen minder vaak prednison voorgeschreven (33% versus 40%) en legden minder doktersbezoeken af (41% versus 47%). In deze groep was het aantal ernstige exacerbaties (een prednisonkuur of niet gepland doktersbezoek) 45%, in de groep zonder verhoging van de ICS was dat 52%. Deze risicodaling van 7% betekent dat 15 patiënten een viervoudige dosis nodig hebben om een ernstige exacerbatie te voorkomen. De dosisverhoging had bovendien als nadeel dat er meer bijwerkingen waren, voornamelijk orale candiasis (41 versus 10 patiënten).
De geringe risicoreductie maakt dat de klinische betekenis voor het toepassen van een verviervoudiging van de ICS beperkte waarde heeft voor de eerste lijn. Die conclusie ligt in het verlengde van de NHG-Standaard Astma bij volwassenen die het verviervoudigen van de dosis ICS slechts als overweging noemt bij niet-ernstige astma-exacerbaties.
Literatuur
- McKeever T, et al, Quadrupling inhaled glucocorticoid dose to abort asthma exacerbations. N Engl J Med 2018;378:902-10.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.