De WONCA publiceerde vorig jaar – net als de Nederlandse huisartsen – een nieuwe omschrijving van het werkterrein van de huisarts. Begin maart namen 74 deskundigen uit 36 landen deze omschrijving als uitgangspunt voor een plan om huisartsgeneeskundig onderzoek te stimuleren. Onderzoek heeft als doel gezondheid en welbevinden te verbeteren, zo verklaart deze WONCA-groep op de WONCA-website (http://www.globalfamilydoctor.com). Dat lijkt een onbelangrijke mededeling, maar het is natuurlijk van essentieel belang. Onderzoek doe je om mensen beter te maken en niet alleen omdat het leuk is of omdat je nu eenmaal je brood verdienen moet. Onderzoek in de huisartsgeneeskunde moet inzicht bieden in de morbiditeit van de bevolking en in de noden, behoeften en verwachtingen van patiënten en tevens mogelijkheden leveren om de onzekere signalen van ziekte in een vroeg stadium te hanteren. Onderzoek zou zich bovendien moeten richten op de vertaling van bewezen verbetering naar de dagelijkse praktijk. De groep beveelt academische netwerken aan als middel om ook in minder ontwikkelde landen huisartsgeneeskundig onderzoek op te zetten. Uitwisseling van ervaring en trainingsprogramma's kunnen ook helpen om tot kwalitatief beter onderzoek te komen. Groepen met ervaring in het opzetten van onderzoeksnetwerken zouden landen zonder een dergelijke infrastructuur expertise en hulp moeten bieden. Speciale aandacht is nodig voor de ethische complicaties van onderzoek in de huisartsenpraktijk, met name in ontwikkelingslanden. Eind 2003 zal het complete rapport verschijnen (in de Annals of Family Medicine). Nederland heeft als een van de weinige landen een langdurige onderzoekstraditie, ervaring met netwerken en een goed ontwikkeld systeem van medisch-ethische beoordeling. Dat schept behoorlijk wat verplichtingen. (JZ)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
