Satish Lubeek

Artikelen

Moet elke patiënt met een basaalcelcarcinoom behandeld worden?

Wetenschap

Het basaalcelcarcinoom (BCC) is verreweg de meest voorkomende vorm van kanker in Nederland. Dit type huidkanker groeit meestal langzaam en de kans op metastasering of overlijden is erg klein. In de meeste gevallen veroorzaakt een BCC weinig tot geen klachten. Huisartsen zien regelmatig patiënten met een BCC, en conform de NHG-Standaard Verdachte Huidafwijkingen kan een groot deel van deze patiënten goed in de eerste lijn behandeld worden. De vraag is of elk BCC behandeld móet worden, vooral omdat BCC veel voorkomt bij kwetsbare, oudere patiënten.
Veldbehandeling van actinische keratosen

Praktijk

Actinische keratose is een zeer frequent gediagnosticeerde huidafwijking in de huisartsenpraktijk. De meeste huisartsen zullen voor de behandeling ervan bijna automatisch grijpen naar het wattenstaafje of de spuitbus met vloeibare stikstof. Jaar in jaar uit opnieuw een bezoek op het spreekuur voor cryotherapie vormt dan geen uitzondering. Een zeer goede – zo niet betere – alternatieve behandeling vormt veldbehandeling met 5-fluorouracil, zeker bij meer en/of grotere actinische keratosen. Deze behandeling verlaagt het recidiefrisico sterker dan cryotherapie. Veldbehandeling verdient een grotere bekendheid en is minder ‘spannend’ dan veel huisartsen denken.
Een kwaadaardige ooglidtumor herkennen

Praktijk

De huisarts ziet geregeld patiënten met een zwelling van het ooglid: een ooglidtumor. Meestal betreft dit goedaardige aandoeningen. Het herkennen van een kwaadaardige ooglidtumor kan een uitdaging zijn omdat deze – zeker in een vroeg stadium – erg kan lijken op een inflammatoire aandoening zoals een chalazion of blefaritis. Vroegtijdige herkenning en doorverwijzing is echter belangrijk om vergevorderde schade aan het oog en de oogkas, metastasering en soms zelfs overlijden te voorkomen. In dit artikel zetten we, in aanvulling op de NHG-Standaard Verdachte huidafwijkingen, uiteen hoe de huisarts dit onderscheid kan maken en wat aandachtspunten zijn.
Huidkankerzorg verbetert door gerichte training van huisartsen

Wetenschap

Veel huisartsen vinden het lastig om (pre)maligne huidtumoren te herkennen, waardoor ze patiënten soms naar een dermatoloog verwijzen terwijl dat niet nodig is. Een dermato-oncologisch trainingsprogramma (DOTP) over verdachte huidafwijkingen kan hen daarbij ondersteunen. Huisartsen die zo’n programma volgden, hadden grotere diagnostische vaardigheden en kwalitatief betere verwijzingen dan ongetrainde huisartsen. Dat leidde ook tot minder onnodige verwijzingen. Een DOTP kan daarmee bijdragen aan een efficiënter gebruik van de beperkte capaciteit van de tweedelijnszorg en zorgkosten beheersbaar houden.
Chondrodermatitis nodularis chronica helicis: de kussenduivel

Praktijk

Chondrodermatitis nodularis chronica helicis (CNCH) is een goedaardige, maar hinderlijke inflammatoire druknodulus, die zich vrijwel altijd op de oorschelp bevindt waarop de patiënt ’s nachts het liefst ligt. De diagnose wordt meestal klinisch gesteld bij mannen tussen de 45 en 75 jaar op basis van de typische lokalisatie op de helix (of antihelix) en de kenmerkende gevoeligheid bij aanraking. Behandeling van CNCH vormt een uitdaging: niet alleen doordat ze geregeld recidiveert, maar ook omdat de bewijsvoering voor de verschillende behandelopties beperkt is.