Sinds september 2002 is de nieuwe NHG-Standaard Reumatoïde artritis voor de huisarts beschikbaar. Opmerkelijk in deze nieuwe standaard is de plaats van de COX-2-remmers bezien in het licht van andere internationale standaarden. De nieuwe standaard geeft bij de richtlijnen voor het analgeticabeleid de voorkeur aan het gebruik van NSAID's als ibuprofen, diclofenac of naproxen. Bij hoogrisicopatiënten wordt het toevoegen van een protonpompremmer of misoprostol geadviseerd of eventueel COX-2-remmers. Het NHG-standpunt ten aanzien van COX-2-remmers is dat er weinig ervaring mee is en er weinig bekend is over de langetermijneffecten. Dit standpunt is wel zeer opmerkelijk gezien de grote hoeveelheid beschikbare wetenschappelijke gegevens en de recente aanbevelingen van het American College of Rheumatology en de American Pain Society. Beide standaarden geven op basis van evidence de voorkeur aan het gebruik van COX-2-remmers boven het gebruik van NSAID's bij matige tot ernstige pijn als gevolg van artritis. De cruciale vraag doet zich voor hoe het mogelijk is dat de standaard van het NHG zo kan afwijken van andere internationale standaarden? Alle standaarden baseren hun conclusies toch op dezelfde wetenschappelijke gegevens. FC Breedveld, reumatoloog
FB heeft vergoedingen ontvangen voor het deelnemen aan adviesraden georganiseerd door de firma's die COX-2-remmers ontwikkelen: MSD, Pfizer en Novartis.
Antwoord
Dat richtlijnen onderling verschillen, wordt minder raar als bedacht wordt dat zij berusten op interpretatie van de wetenschappelijke literatuur. In de NHG-Standaard Reumatoïde artritis wordt gecombineerd gebruik van een conventionele NSAID met een protonpompremmer, misoprostol of een hooggedoseerde H 2-antagonist dan wel gebruik van een COX-2-remmer voor patiënten met een verhoogde kans op gastro-intestinale complicaties als min of meer gelijkwaardige opties beschouwd. Op basis van de beschikbare, nogal heterogene wetenschappelijke literatuur bleek geen duidelijke keus te kunnen worden gemaakt, hetgeen is toegelicht in de bijbehorende noot. In de standaard wordt dan ook gesteld dat het beleid zich de komende jaren verder moet uitkristalliseren. In de reactie van collega Breedveld bespeuren wij geen inhoudelijke argumenten die staven dat COX-2-remmers wel de voorkeur verdienen dan wel een uiteenzetting waarom de interpretatie van de wetenschappelijke literatuur door de Amerikaanse richtlijnenmakers beter is dan de onze. Dit maakt het ons onmogelijk meer gedetailleerd op zijn kanttekeningen in te gaan. Tj. Wiersma, S. Flikweert, namens de werkgroep Reumatoïde artritis
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
