Aangestipt

Je houdt je standaarden bij en bespreekt nieuwe en gewijzigde standaarden binnen je huisartsengroep. Maar wat doe je als er geen standaard is?
Leidse onderzoekers gingen na welke keuze huisartsen maken bij de behandeling van wratten op handen, voeten of elders. Ze wilden ook weten waar die keuze op gebaseerd was en of deze in overeenstemming is met de beschikbare evidence.
In 2006 ontvingen 700 huisartsen een enquête per post, 40% retourneerde de vragenlijst. Van de respondenten had 91% vloeibaar stikstof beschikbaar, dit was ook de behandeling van eerste keuze voor 73% van de respondenten bij handwratten, voor 49% bij voetwratten en voor 72% bij wratten op andere locaties. De belangrijkste concurrerende behandeling was de combinatie van vloeibare stikstof en salicylzuur (16% bij handwratten, 30% bij voetwratten, 9% bij overige locaties).
De Cochrane-review van Gibbs uit 2006 wordt door de auteurs gepresenteerd als de gouden standaard. Salicylzuur krijgt hierin de voorkeur, al is de kracht van het bewijs niet sterk. Gevraagd naar hun visie op de effectiviteit, ziet 71% van de respondenten vloeibare stikstof als effectiefste behandeling, hetgeen de keuze voor de behandeling lijkt te rechtvaardigen.
Ondertussen zijn enkele resultaten bekend van de RCT die de Leidse onderzoeksgroep uitvoerde (NHG-Wetenschapsdag 2008). Daarin vergeleken ze vloeibaar stikstof met monochloorazijnzuur. Bij handwratten was aanstippen met stikstof de effectiefste behandeling. Bij voetwratten bleek geen van de onderzochte behandelingen beter dan natuurlijk beloop. We zien uit naar de volledige publicatie.(Hans van der Wouden)