Elk jaar biedt de geneeskunde meer en dat kost elk jaar meer geld. Soms is dat een vooruitgang, soms is het geruststellingsgeneeskunde. Dat laatste is een onverzadigbare markt. Er zijn twee manieren om daar wat aan te doen, ten minste als we het te duur vinden.
De eerste manier is de drempel verhogen. Lange wachttijden, verre afstanden en eigen bijdragen, het werkt allemaal. Vervelend is dat deze maatregelen niet selecteren op noodzaak, maar op inkomen.
De tweede manier is het aanbod te beperken, niet bij de toegang maar achter de voordeur. Daar kun je wel selecteren op noodzaak. Stelt u zich voor dat huisarts, specialist en spoedpost net zo blijven als nu: vrij toegankelijk, weinig drempels, altijd vergoed. Maar nergens krijgt u zomaar een echo, bloedtest, foto of operatie als dat niet strikt nodig is. Alle diagnostiek en behandeling gaat op rantsoen. Dat doen we met 30% minder. Dokters bepalen onderling met vakmanschap en openbare praktijkrichtlijnen bij wie verder onderzoek en behandeling zinvol is. Als ook zij ongerust zijn over de klachten, dan wordt verder onderzoek gedaan. Als u alleen ongerust bent maar de dokters niet, dan wordt geen verder onderzoek gedaan ter geruststelling.
Als dokters meer onderzoek en behandelingen doen dan er budget is, dan draaien ze verlies. Dan moeten ze personeel of zichzelf ontslaan. Dat dwingt ze tot streng selecteren op medische noodzaak. Mocht u een vriendelijk ‘nee’ te horen krijgen op uw vraag om een scan voor de zekerheid, dan gaat u naar een andere dokter en nog een dokter en nog een dokter. Want doktersbezoek wordt altijd vergoed. Misschien ontmoet u er eentje die wel onderzoek doet. Of u betaalt die scan zelf. Kliniekjes genoeg die u voor een scherpe prijs ter wille zullen zijn. Daar pakt marktwerking goed uit. Geld heeft u, want uw premie is 30% lager.
Verdenking op ziekte verder uitzoeken is dan een verzekerde voorziening. U geruststellen met te veel diagnostiek zonder dat er een verdenking op ziekte is, dat is niet verzekerd. Wat verdenking is, dat bepalen dokters, niet u. De Tweede Kamer en allerlei adviesraden bepalen of het 25% of 35% minder moet en hoe die praktijkrichtlijnen eruit moeten zien. Zo hoort dat in Nederland.
Er is een nadeel. Soms zal een diagnose wat later gesteld worden, met weinig consequenties, technisch gezien dan. Dat zal u ongetwijfeld ongerust maken, maar ja, geruststelling is niet verzekerd. Er is ook een voordeel. We gaan minder brokken maken, want te veel diagnostiek, ingrepen en behandeling heeft bijwerkingen, soms dodelijke. Natuurlijk gaan we meer klachten krijgen, meer tuchtrechtzaken. Dat is goed, dat houdt ons scherp. U bepaalt en betaalt uw eigen geruststellingsgeneeskunde. Wij doen de ziektegeneeskunde waar u zich voor verzekerd heeft. U bent altijd welkom, zo vaak als u wilt.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
