De positie van kaderhuisartsen in de directe patiëntenzorg moet duidelijk zijn, deze moeten we als beroepsgroep en kaderhuisartsen samen bepalen.
Het aantal huidkankers stijgt explosief. Is een kaderopleiding oncodermatologie vanuit de huisartsgeneeskunde dan het juiste antwoord? In dit nummer kruisen voor- en tegenstanders daarover de degens. Uitbreiding van kaderopleidingen ligt gevoelig. Ondermijnen we niet ons vak door specialisatie? Achttien jaar na de start van de eerste kaderopleiding lijkt dat niet zo’n vaart te lopen. Het is juist goed dat de bijna zeshonderd geregistreerde kaderhuisartsen zich kunnen verdiepen en op een andere manier met het vak bezig kunnen zijn. In de regio kunnen deskundige huisartsen behulpzaam zijn bij contacten met verzekeraars en de tweede lijn. Daarnaast spelen zij een rol in onze eigen nascholing, het kwaliteitsbeleid en het beschouwen en beschrijven (ook voor H&W) van nieuwe ontwikkelingen vanuit een huisartsgeneeskundig perspectief.
Open eindjes
Het door kaderhuisartsen overnemen van patiëntenzorg is volgens de beroepsgroep ongewenst, maar gebeurt wel. Bijvoorbeeld bij urogynaecologie, bewegingsapparaat en straks misschien ook bij dermatologie. Komt dit misschien doordat de financiering niet goed geregeld is van vooral kaderhuisartsen die niet in een DBC of zorgprogramma passen? Dan is het een logische stap om meer klinisch te gaan werken, bijvoorbeeld in anderhalvelijnszorg. Verzekeraars zien hierin kansen voor goedkopere zorg buiten het ziekenhuis. Op zich niet verkeerd als de zorg daarmee toegankelijk blijft. Maar wat is onze visie daarop eigenlijk? Die lijkt te ontbreken, ook volgens de club die gaat over de herregistratie van kaderhuisartsen (CHBB).
Voordat we een nieuwe kaderopleiding starten, moet er duidelijkheid zijn over de positie van kaderhuisartsen in de directe patiëntenzorg. Wat zijn de mogelijkheden, wat is het langetermijnperspectief, hoe zit het met de financiering, organisatorische inbedding en het behouden van kwaliteit, ook van de collega’s die verwijzen naar de kaderhuisarts? Die visie moeten we niet laten bepalen door zorgverzekeraars, overheid of individuele kaderhuisartsen.
De beroepsgroep en de kaderhuisartsen zijn samen aan zet. Dat geeft een kader voor ons huisartsenkader.
Reacties (2)
Het doel van de inzet van kaderhuisartsen is tweeledig, nml. 1) regionaal kwaliteitsbeleid ondersteunen en 2) een carriere perspectief bieden middels inhoudelijke verdieping met de mogelijkheid om een andere rol in te nemen in de huisartsenzorg. Met dit laatste wordt ook beoogd huisartsen voor het vak te behouden. Tot nu toe zijn er weinig signalen die er op wijzen dat kaderhuisartsen (ruim 900) het vak verlaten. https://www.henw.org/artikelen/huisartsen-met-bijzondere-bekwaamheden-onder-de-loep en https://www.henw.org/artikelen/de-kern-van-het-vak-3-generalisme-versus-specialisme
Of een kaderopleiding dermatologie(oncologie) noodzakelijk is of dat een leergang en/of meer training van huisartsen in dermato-oncologie (met o.a. dermatoscopie) volstaat is een terecht discussiepunt. Eerder zijn aanvragen voor het starten kaderopleidingen afgewezen met o.a. als argument dat een leergang of meer scholing voldoende zou zijn. LHV, NHG en IOH wegen bij een besluit daarover uitgebreid de voors en tegens zoals die ook door collega Boermans worden genoemd.
- Login om te reageren
Een goede cursus “dermatoscopie” met aanschaf van een goede dermatoscoop is een mooi alternatief voor een kaderhuisarts oncodermatologie. Nog meer kaderhuisartsen opleiden ( in tijden van huisartsenschaarste) kan betekenen dat de grote zorgvrager bij de thuiszorg komt te liggen,
Ton Boermans huisarts
- Login om te reageren
