Helpen steroïden bij COPD?

Het succes van de geneeskunde bij COPD is zeer beperkt voor wat betreft de prognose. Men richt zich dan ook op symptoombestrijding en het voorkómen van exacerbaties. In een systematisch literatuuronderzoek beoordeelden onderzoekers nogmaals het effect van onderhoudsbehandeling met inhalatiecorticosteroïden (ICS) op de mortaliteit bij COPD-patiënten. Ze vonden elf RCT’s die voldeden aan de inclusiecriteria, waarvan er vijf rapporteerden over mortaliteit (slechts één keer als primaire uitkomstmaat). ICS bleken het risico om te overlijden binnen 1 jaar niet te verkleinen (RR 0,86 en 95%-BI 0,68-1,09), hoewel de breedte van het betrouwbaarheidsinterval een relevant effect niet uitsluit. Ook bleek er geen verschil in mortaliteit na 3 jaar bij ICS versus geen ICS, RR 0,98, 95%-BI 0,87-1,10. Ten slotte verhoogden ICS het risico op pneumonie gedurende de looptijd van de onderzoeken van 10% naar 14% (RR 1,34, 95%-BI 1,03-1,75), echter er was geen goede definitie van pneumonie in deze trials. In een recente Cochrane-review werd reeds geconcludeerd dat ICS geen effect hebben op mortaliteit en longfunctie, maar dat ICS wel de kans op exacerbaties verlagen en, mede als gevolg daarvan, de achteruitgang van kwaliteit van leven vertragen. Wat voor gevolgen heeft dit alles voor de praktijk? ICS blijken de kans om te overlijden binnen drie jaar niet te verminderen. ICS verminderen wel het aantal exacerbaties, echter ten koste van een verhoogd risico op een pneumonie. Een flink risico aangezien COPD-patiënten met een pneumonie vaak een hoge morbiditeit en mortaliteit kennen. Het is dus verstandig om de beperkte voor- en nadelen van behandeling met ICS goed met de patiënten te bespreken. Er bestaat vooralsnog geen harde indicatie voor ICS bij COPD. (LS)