Nieuws

Gespreksonderbrekingen tijdens een consult worden vaak als negatief gezien. Is dat terecht? Uit een Nederlands, observationeel onderzoek blijkt dat huisartsen hun patiënten in de intakefase voornamelijk onderbreken om verheldering te vragen of steun te betuigen. Mannelijke artsen onderbraken het gesprek vaker, hun vrouwelijke collega’s deden dit meer op een coöperatieve manier. In de diagnose- en beleidsfase en bij oudere patiënten waren de onderbrekingen storender.

Huisartsen maken vaak gebruik van hun klinische blik, ook bij patiënten bij wie zij cognitief verval vermoeden (zoals dementie). Een recente cochranereview laat zien dat huisartsen goed inschatten welke patiënten niet aan cognitief verval lijden. Ze zijn echter ook terughoudend om dementie uitsluitend op basis van hun klinische blik te diagnosticeren bij symptomatische patiënten. Dat is in lijn met de aanbeveling van de NHG-Standaard Dementie.

‘Ziet u het voor zich? Zit ik in de auto met mijn pantoffels nog aan!’ Mevrouw Broekman kan er niet over uit dat ze zonder schoenen aan op stap was gegaan. Die vergeetachtigheid overkomt haar de laatste tijd wel vaker, weet ze zich te herinneren.

Is dementiediagnostiek altijd gewenst? Patiënten en hun naasten waarderen de voor- en nadelen van dementiediagnostiek ieder op hun eigen manier. De keuzehulp 'Wel of geen onderzoek naar dementie?' ondersteunt de gezamenlijke besluitvorming en helpt patiënten en hun huisarts persoonlijke voorkeuren helder te krijgen. 

Om onderscheid te maken tussen astma en COPD bij eerstelijnspatiënten volstaan een goede anamnese en spirometrie. Specialistisch onderzoek voegt daar weinig aan toe. Dat is de conclusie uit een observationeel, cross-sectioneel onderzoek dat werd uitgevoerd in 10 huisartsenpraktijken in Nederland.

Uit de NHG-Standaard Slaapproblemen en slaapmiddelen weten we dat een onbedwingbare neiging om overdag in slaap te vallen (hypersomnie) moet doen denken aan ongebruikelijke slaapstoornissen. Bij het obstructieveslaapapneusyndroom, het vertraagdeslaapfasesyndroom en narcolepsie staan namelijk slaperigheid overdag op de voorgrond. Narcolepsie komt weinig voor, maar heeft een enorme impact op het dagelijks leven.

De 3 door de WHO aanbevolen rotavirusvaccins zijn effectief in het voorkomen van ernstige diarree en zijn alle veilig bevonden. Opmerkelijk genoeg is de effectiviteit van het vaccin het hoogst in landen met een lage mortaliteit. Dat blijkt uit een cochranereview.

De behandeling van borstkanker bestaat vaak uit chirurgie, gecombineerd met chemo- en/of radiotherapie. Deze behandelingen worden in verband gebracht met cardiale disfunctie op de lange termijn. Waar moeten huisartsen rekening mee houden? Zijn extra controle en follow-up nodig? Nieuw onderzoek moet deze vragen beantwoorden.

In Nederland screenen we op colorectaal kanker met de fecaaloccultbloedtest. In andere landen biedt men hiervoor preventieve colonoscopie aan. Uit een pragmatische trial bleek dat het 10-jaarsrisico op colorectaal kanker lager is bij mensen die meedoen aan screening met preventieve colonoscopie, maar dat de bereidheid tot deelname relatief laag is.

Complementaire geneeswijzen (CG) zijn aanvullingen op regulier biomedische behandelingen bij kanker. Ze zijn gericht op het verbeteren van de lichamelijke, mentale of sociale kwaliteit van leven. Uit een recente post-hocanalyse van specialistische consulten met oncologische patiënten bleek dat het onderwerp CG in minder dan de helft van de gevallen niet aan de orde komt. Relevante aspecten als veiligheid, effectiviteit en kosten van CG worden niet systematisch besproken. Dit roept de vraag op: wat zouden artsen en patiënten over CG willen bespreken?

Kinderen en adolescenten met migraine hebben meer last van angst- en somberheidsklachten dan leeftijdsgenoten zonder migraine. Bovendien hebben zij bijna 2 keer zo vaak een comorbide depressie of angststoornis. Dat zijn de conclusies van een recent systematisch literatuuronderzoek. Overweeg daarom angst- en somberheidsklachten uit te vragen bij kinderen met migraine.

Huisartsen in opleiding met een migratieachtergrond hebben een grotere kans om als onderpresterend beoordeeld te worden in de Nederlandse huisartsopleiding. Dit geldt niet alleen voor aios van de eerste generatie migranten, met vaak een buitenlandse basisopleiding, maar ook voor de tweede generatie Nederlanders met doorgaans een Nederlandse basisopleiding.