Hoewel grote vooruitgang is geboekt bij de behandeling van cardiovasculaire ziekten wenden vele patiënten zich nog steeds tot het alternatieve circuit. Een van de belangrijkste alternatieve behandelingen is de chelatietherapie, die ook in een aantal klinieken in Nederland wordt toegepast. Deze is duur (gemiddeld € 3000) en de werkzaamheid was niet bewezen. De onwerkzaamheid van deze behandeling werd onlangs in een goed opgezet dubbel-blind placebogecontroleerd onderzoek aangetoond voor patiënten met bewezen coronaire hartziekte. Patiënten met een stabiele angina pectoris en een oud infarct of angiografisch aangetoonde coronairafwijkingen werden gerandomiseerd in twee groepen (EDTA versus zoutoplossing) en gedurende een half jaar behandeld met in totaal 33 infusen. Eindpunt was verlenging van het optreden van ST-depressie gedurende een inspanningscardiografie. Aan het eind van het half jaar bleken de met fysiologisch zout behandelde patiënten iets minder verslechterd dan de met EDTA behandelde patiënten. Statistische significantie werd echter niet bereikt in dit onderzoek dat was opgezet om een verschil van één minuut inspanning aan te kunnen tonen. Chelatietherapie werkt dus niet en gelukkig werd er ook geen schade aangericht. Hoevaak moeten patiënten nog worden blootgesteld aan allerlei vormen van onbewezen therapie alvorens deze kwakzalverij gewoon wordt verboden? (HvW)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.