Wie zorgt er voor chronisch psychiatrische patiënten? Dit is geen meerkeuzevraag, anders zouden de mogelijke antwoorden luiden: (a) de GGZ, (b) de huisarts, (c) de GGD/praktijkondersteuner GGZ, (d) de patiënt zelf of (e) een vrijgevestigd psychiater. En waarover gaat die zorg dan precies? De psychiatrische stoornis in engere zin? Het functioneren en welzijn in bredere zin? Vaak voorkomende lichamelijke comorbiditeit, zoals hypertensie en diabetes mellitus? Of zijn die punten niet los van elkaar te zien en is een integrale aanpak juist in deze situatie het best?
Integrale, continue zorg
Douwe de Vries, huisarts in Amsterdam, stelt nog meer vragen bij de zorg voor chronisch psychiatrische patiënten. Hij schetst ook mogelijke antwoorden, aan de hand van de problematiek van een patiënt met schizofrenie. Na de redelijk klassieke beschrijving van epidemiologie, diagnostiek, behandeling en prognose bespreekt hij psychiatrische en somatische comorbiditeit. Hij stelt dat een ziektegerichte evidence-based benadering niet toereikend is. Het gaat om zorg voor het totale functioneren en dan komt de rol van de huisarts en andere extramurale zorgprofessionals in zicht. Nu wordt de zorg vooral vanuit de gespecialiseerde GGZ vormgegeven en daar maken huisartsen, geen deel van uit. Huisartsen zijn echter bij uitstek toegerust om integrale en continue zorg op zich te nemen en zouden een duidelijkere positie kunnen en moeten innemen om, bijvoorbeeld met POH-GGZ-medewerkers, dit in de eerste lijn te organiseren. Dat vereist wel een actieve houding van huisartsen en medewerking van de gespecialiseerde GGZ, overheid en zorgverzekeraars.
Actieve houding
Marian Oud, huisarts in Groningen, onderzocht of huisartsen zo’n actieve houding hebben in de zorg voor chronisch psychotische patiënten. Zorg voor de opvang van acute recidieven en ondersteuning van de familie blijken breed gedragen taakopvattingen. Huisartsen dragen zorg voor de lichamelijke comorbiditeit en zouden dit wel actiever willen monitoren. Ze zijn betrokken bij de chronische zorg voor de psychotische patiënt, maar vinden de bijkomende psychosociale problemen lastig. Aan de samenwerking met de GGZ op het gebied van de chronische zorg valt nog wel het een en ander te verbeteren.
Discussie
Recent promoveerde Igor van Laere op de (medische) zorg voor dak- en thuislozen. Hij pleit voor een speciale ‘armendokter’. Dat lijkt me een discussie waard, maar het is opvallend dat hij deze ‘armendokter’ karakteriseert als een gespecialiseerde dokter met de mentaliteit van een plattelandsdokter. Ook grotestadsdokter De Vries pleit immers voor persoonlijke continuïteit, laagdrempeligheid, aandacht voor gezin en familie van de chronisch psychiatrische patiënt en een brede taakopvatting. De Vries bespreekt weliswaar de zorg en problemen voor patiënten met schizofrenie, maar voor andere chronisch psychiatrische stoornissen geldt waarschijnlijk een vergelijkbare analyse en oplossing. Willen we de zorg voor deze chronische aandoeningen als huisarts inderdaad op ons te nemen, net zoals we dat doen bij DM of hypertensie? Op de site van Huisarts en Wetenschap (www.henw.org) staat hierover een poll, we willen over dit onderwerp graag een discussie voeren. Eerst uw antwoord op de meerkeuzevraag invullen dus en dan gezamenlijk de antwoorden bespreken. Eric van Rijswijk, huisarts ‘op het platteland’
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
