Kent u het logo van de Cochrane Collaboration? Dat logo symboliseert de resultaten van een van de eerste systematische reviews, en wel die over het effect van het geven van een hoge dosis corticosteroïden aan de moeder bij dreigende vroeggeboorte om de foetale longrijping te bevorderen. Die review toonde aan dat hierdoor de kans op overlijden van het premature kind met 30% afneemt. Zoals dat nu eenmaal gaat, werd de indicatie van het toedienen verruimd: corticosteroïden werden ook na de geboorte toegediend. Er rees echter steeds meer twijfel over deze postnatale toediening omdat er op langere termijn neurologische complicaties optraden en kinderen zich slechter leken te ontwikkelen. In een recent artikel in de NEJM doen Yeh et al. verslag van een onderzoek naar het langetermijneffect van postnataal gegeven corticosteroïden. Het onderzoek betrof 146 kinderen, 72 in de dexamethasongroep en 74 in de controlegroep. Alle kinderen waren prematuur, hadden ernstige ademhalingsproblemen en werden kort na de geboorte beademd. Dexamethason werd binnen 12 uur na de geboorte gegeven in een dosering van 0,25 mg per kg, elke 12 uur, gedurende 1 week. De onderzoekers keken naar het functioneren van deze kinderen op schoolleeftijd. De kinderen in de dexamethasongroep waren significant kleiner en functioneerden slechter, zowel wat betreft de motoriek als de intelligentie. Conclusie: corticosteroïden moeten alleen op strikte indicatie postnataal aan prematuren gegeven worden. Wat goed is vóór de geboorte, is slecht vlak erna. Het verruimen van indicaties blijkt opnieuw hachelijk. (AW)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
