Nieuws

Bedplassen na het vierde levensjaar geeft emotionele en sociale stress. De auteurs van een recente cochranereview gingen daarom het bewijs voor de plaswekker nog eens na. Deze methode is effectief en kan volgens de NHG-Standaard Enuresis nocturna het best in tweede instantie worden ingezet, bij voorkeur bij iets oudere kinderen.

De huidige ketenzorgprogramma’s voor diabetes mellitus type 2, COPD en hart- en vaatziekten richten zich op 1 chronische aandoening. Die aanpak voldoet vaak niet. Daarom is er een nieuw onderzoek gestart naar een andere aanpak, waarbij de huidige ketenzorgprogramma’s worden samengevoegd tot een integraal zorgprogramma voor mensen met chronische aandoeningen en multimorbiditeit: Ketenzorg Ontketend.

Sinds de uitbraak van COVID-19 in februari is het aantal kankerdiagnoses fors gedaald ten opzichte van de maanden daarvoor. Patiënten gingen minder vaak naar de huisarts, de huisarts verwees minder vaak door, de bevolkingsonderzoeken werden stopgezet en de diagnostiek in de tweede lijn duurde langer. Sinds week 15 (6 april) stijgt het aantal diagnoses weer, maar er is nog steeds een forse achterstand van naar schatting 5000 kankerdiagnoses in vergelijking met voorgaande jaren. Dat blijkt uit de cijfers van de Nederlandse Kankerregistratie, op basis van de landelijke pathologiedatabase PALGA, die het integraal kankercentrum Nederland (IKNL) gepubliceerde.

Door de komst van soa-klinieken is syfilis een van de zeldzamere diagnoses voor huisartsen geworden. Desondanks leveren huisartsen met een vijfde van het totale aantal diagnoses een waardevolle bijdrage aan de diagnostisering en behandeling van syfilis. Dat blijkt uit Amsterdams onderzoek.

Bij 1 op de 100 vrouwen begint de menopauze voor het 40e levensjaar. Men spreekt dan van premature ovariële insufficiëntie (POI). Een tijdige diagnose is belangrijk voor vrouwen met een kinderwens, maar een al te snelle diagnose kan zorgen voor onnodige ongerustheid. Huisartsen kunnen dit voorkomen door adequaat bloedonderzoek aan te vragen en dit deskundig te interpreteren.

Sinds 2013 is ‘verzamelstoornis’ een officiële classificatie in de DSM-5, en sinds 2018 is de stoornis internationaal door de WHO erkend in de ICD-classificering. Desondanks is er nog maar weinig wetenschappelijke literatuur beschikbaar over de behandelopties. Aanbevelingen voor behandeling strekken zich uit van gerichte cognitieve gedragstherapie (CGT) tot een farmacotherapeutische voorkeur voor een SSRI.

Bij paren met langer dan een jaar bestaande onverklaarde subfertiliteit kan voor een afwachtend beleid worden gekozen of voor een geassisteerde voorplantingstechniek, zoals ovariumstimulatie (OS), intra-uteriene inseminatie (IUI), een combinatie van beide (OS-IUI) of in-vitrofertilisatie (IVF) met of zonder intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI). De auteurs van deze cochranereview gingen na of deze 4 interventies effectief en veilig zijn. Er bleek onvoldoende bewijs dat het aantal levend geboren kinderen bij deze interventies toenam ten opzichte van een afwachtend beleid. Wel leek het erop dat OS en OS-IUI de kans op een meerlingzwangerschap vergroten ten opzichte van een afwachtend beleid of IUI.

Nitrofurantoïne heeft niet altijd het gewenste effect bij de behandeling van mannen met urineweginfecties. Een Nederlands onderzoek naar therapiefalen bij nitrofurantoïne laat zien dat het middel bij ruim een kwart van de patiënten lijkt te falen, vooral bij oudere mannen. Dat is iets om alert op te zijn.

Ervaringen tijdens coschappen zijn vaak bepalend voor de uiteindelijke beroepskeuze van artsen. Opleiders promoten hun vak allemaal op hun eigen manier. De Canadese huisartsopleiding heeft nu een 12-punts gesprekstool ontwikkeld voor opleiders om de afweging voor de huisartsgeneeskunde op een gestructureerde manier te bespreken.

Vaak stellen we in de snelle doktersmodus binnen een paar minuten de diagnose SOLK. Die diagnose kan kloppen, maar is dat ook duidelijk voor de patiënt? Nee, zo blijkt uit onderzoek van Houwen et al. naar communicatieproblemen bij patiënten met SOLK. Maar ook de communicatie met laaggeletterden, met name in dit COVID-19-tijdperk, verdient aandacht. Hierop gaan Muijsenbergh et al. in dit augustusnummer nader in. Daarnaast komen er ook weer diverse andere onderwerpen aan bod in dit nummer van Huisarts en Wetenschap.

“Dokter, vorige keer zei u dat er niks aan de hand is, maar ik heb echt wat. Hoe kunt u zonder verder onderzoek zo snel weten dat ik niks heb?” Deze vraag brengt me waarschijnlijk niet van mijn conclusie af, maar de communicatie van mijn boodschap kan duidelijk beter. Volgens Houwen, die communicatieproblemen bij SOLK onderzocht, overkomt dit veel huisartsen.

Reacties op het artikel ‘Placebo-effect bij injecties tegen hielspoor’ van Nadine Rasenberg.