Anne Meike Boels

Diabetes mellitus type 2 (DM2) lijkt bij vrouwen een groter risico te geven op een coronaire hartziekte of CVA dan bij mannen. Uit een onderzoek naar achterliggende factoren onder Nederlandse DM2-patiënten blijkt dat vrouwen een hoger BMI en een hoger cholesterol hebben. Daarnaast worden zij vaker met anti-hypertensiva behandeld bij hypertensie én een hoog cardiovasculair risico.

Adequate risicoperceptie zou risicofactoren voor cardiometabole ziekten gunstig kunnen beïnvloeden. Uit een Nederlands onderzoek blijkt echter dat het online berekende risico op cardiometabole ziekten zowel de cognitieve als affectieve risicoperceptie niet beïnvloedt en dat veel mensen hun risico te optimistisch inschatten.

Britse onderzoekers bekeken met een ‘discrete choice experiment’ (DCE) de voorkeuren van patiënten bij de behandeling van hypertensie. De patiënten konden daarbij steeds kiezen uit twee scenario’s. Uit dit onderzoek bleek dat patiënten een voorkeur hadden voor scenario’s met door de huisarts gestuurde zorg in plaats van zelfmanagement en voor frequentere bloeddrukmetingen, lagere kosten en het laagste cardiovasculaire risico.

Het is lastig om voldoende deelnemers voor klinisch onderzoek te werven en huisartsenpraktijken ervaren dit proces vaak als belastend. Nederlandse onderzoekers besloten daarom om ook deelnemers te werven via (sociale) media. Op een iets hogere leeftijd na verschilden deze deelnemers niet van degenen die via de huisarts waren gerekruteerd.

Therapieresistente hypertensie (TRH) komt regelmatig voor. Een kwart van de patiënten met veronderstelde THR is echter onvoldoende therapietrouw. Dat blijkt uit onderzoek van hun urine. Daarnaast is bij 45% van deze mensen sprake van pseudotherapieresistente hypertensie. Meer of andere medicatie is dan ook niet altijd de oplossing.

Springersknie of patellapeestendinitis is een hardnekkige aandoening. Uit een gecombineerde analyse van drie gerandomiseerde onderzoeken blijkt dat excentrische training de meest effectieve behandeling is. Toch treedt ook hierbij slechts bij de helft van de mensen binnen drie maanden klinische verbetering op.

De helft van alle medicatiegerelateerde opnames in het ziekenhuis zou voorkomen kunnen worden door betere farmacotherapeutische zorg. Een apotheker-farmacotherapeut die volledig is geïntegreerd in de huisartsenpraktijk kan hieraan bijdragen. Uit een Nederlands promotieonderzoek blijkt dat er minder medicatiegerelateerde opnames zijn in praktijken waar een apotheker-farmacotherapeut werkzaam dan in praktijken met standaardzorg. De promovendus vond echter geen verschil tussen de inzet van apotheker-farmacotherapeuten en medicatiebeoordeling door getrainde openbare apothekers.